Ingelbaud de Vendôme renonce à toute coutume sur les terres de Saint-Martin, excepté sur celle de Saint-Gilderic, pour les cas de ban, d’incendie, de rapt et de vol. En compensation de toutes ses forfaitures envers les moines, il donne à Saint-Martin six manses de terre à Orgis et deux à Saint-Gilderic, la glandée pour trois cents porcs dans la forêt du Perche, et le bois sec, les rotes, rollons, gaules, chevilles, houssines et autres choses du même genre à l’usage des moines de Saint-Gilderic et de leurs gens, ainsi que l’accès libre des herbages et des eaux pour leurs bestiaux.
Datierung: Um 1060
Omnibus sancte Dei ecclesie fidelibus compertum precognitumque fieri volumus, quod domnus Ingelbaldus de Vindocino in capitulum Sancti Martini Maioris videlicet Monasterii venit, ibique dimisit quod nullam consuetudinem amplius in eiusdem Sancti requirat terris, nec capiat, neque capere faciat, exceptis IIIIor causis de terra sancti Gilderici, videlicet banno, incendio, rapto et furto, et hec mensurate et cum moderantia, ab iis huiuscemodi culpis deprehensis accipiat; cetera vero iusticia, in monachorum Sancti Martini arbitrio, pendeat. Hoc quoque similiter dimisit, quod a monachis vel ab hominibus Sancti Martini in sua curia placita per consuetudinem fieri amplius non requirat. Propter forfacta vero que nobis fecerat donavit Sancto Martino VI mansuras terre apud Orgerias, in villa vero Sancti Gilderici duas, Evrehardi scilicet et Olivardi, et de silva Pertici pastionem ad trecentos porcos per singulos pascendos annos, et de eiusdem silve sicco bosco, ad opus monachorum apud Sanctum Gildericum commorantium suorumque hominum, quantum eis in omnibus sufficiat, similiter quoque retortas et rollones, stimulos quoque et cavillas et hucias, et si quid huiusmodi aliud eis in rurali opere necesse fuerit; et quod ibidem habitantium bestiæ herbarum aquarumve liberos ingressus regressusque habeant. Quorum tamen omnium largitionum est convenientia, ut suum seniorem a quo ista in beneficium tenet, annuere faciat.Simul, hoc quoque annuendo, firmavit dona et laxationes quas habent monachi Sancti Martini Maioris Monasterii vel habituri sunt, in suis terris, necnon et emptiones quas fecerunt vel facturi sunt. Quibus ita concessis, dedit ei domnus abbas nostri loci societatem, et quidquid Sancto Martino forfecerat ei perdonavit,ea tamen ratione, ut si factam infregerit convenientiam, nolens eam deinceps, ut inter nos pro huiusmodi causa constitutum est, emendare, queque perdonata requisita reddat, suasque querelas quas adversum nos faciebat ulterius non requirat. De cetero quoque in consequentibus futuro, nobiscum hanc etiam firmavit convenientiam, ut in terris Sancti Martini nichil amplius tollat aut tollere faciat, et si aliquis suorum hominum aliquid in eiusdem Sancti terris forfactum fecerit, infra XVcim dies ex quo ad eum clamor factus fuerit, rectum inde factum habeat: Et ut hoc firmiorem auctoritatem haberet, hos domno abbati dedit fideiussores, scilicet Raginaldum filium Burcardi, Adelelmum, Gauscelinum Bastardum, Odonem Langobardum, Avisgaldum de Longo prato, Hugonem filium Evæ, Hugonem fratrem Mathei, Fulcradum filium Ingelbaldi: ad hoc scilicet, ut si accepti damni, ut prediximus, infra suprascriptos XV dies rectum factum non habuerit, isti infra alios XV dies, forfactum emendent. Quod si facere neglexerint,tanquam transgresse convenientiæ convicti culpabiles, queque forfacta ubi accusati fuerint, quisque cum sua lege emendet. Nomina vero testium qui his interfuerunt inferius annotantur: Harduinus filius Corbonis – Tetbaldus frater eius – Tedasius – Bernardus Tiro – Rainaldus iuvenis – Eblo archipresbiter – Droco vicarius – Hubertus de Pratella – Richardus maior - Warnerius maior – Rotbertus maior – Rainaldus maior – Otbertus cellararius – Andraldus – Hildegarius mariscalcus – Gauscelinus clavellus – Signum domini Ingelbaldi + et uxoris eius Hildegardis – Fucherii filii Hugonis – Otberti filii Seguini – Rainaldi filii Fulcradi – Bernardi – Mainardi.