Après que Geoffroi eut rendu aux moines la terre du Mont Hildulfe, Lisois, qui en tenait une partie d’Hamelin, promet de la restituer aux moines pour le prix qu’elle vaut, si Hamelin, son seigneur, y consent ; ce qui fut fait devant le chapitre, où tous les deux s’étaient rendus, sur la prière du comte, et où ils reçurent, Lisois vingt sols de deniers, et Hamelin dix. Le même Lisois, ayant donné Hamelin pour fidéjusseur contre toute revendication ultérieure, reçoit en retour un quarteron de terre et deux arpents de vigne, et tous les deux sont admis au bénéfice de l’association avec Richilde, femme de Lisois, qui lui avait donné la susdite terre en dot et leurs trois enfants.
Datierung: 11. Jahrhundert
Memoria preteritorum representat attestatio litterarum, proinde scripto hoc discant nostri successores quod postquam comes Gaufridus rectum sancti Martini recognoscens, terram omnem Montis Hildulfi quam per se possidebat, huic Maiori Monasterio reddidit, multi qui, ex ea que restabat, aliquid tenebant, auctoritatis eius assensu qui summus terrae illius erat dominus, de partibus suis nobiscum ad concordiam venere. Horum unus, Lisoius filius Burchardi Geuse erat qui partem quamdam de Hamelino filio Galterii de Lengiaco tenebat. De qua cum a nobis interpellatus esset, ut eam sancto Martino, cuius fuerat iuris, accepto precio restitueret, ipseque, petitioni nostre se consensurum promisisset, si tamen domini eius Hamelini super hoc auctoritas impetrari potuisset, ad hoc tandem causa producta est, ut deprecatione prefati comitis, ad capitulum nostrum Hamelinus cum Lisoio, die statuta, sua sponte, veniret. Quibus presentibus, quicquid terre in pago vindocinensi apud ecclesiolam quam vocant capellam de Semita Lisoius habebat, cum vineis et pratis, Sancto Martino perpetuo guerpivit. Hamelinus annuit et uterque simul domnum Albertum abbatem nostrum vice omnium nostrum, quodam fuste qui penes nos servatur in testimonium revestivit; ob quam causam Lisoio XX libre denariorum sunt date, et Hamelino propter auctorizamentum Xcem, at earum quas Lisoius habuit pars pictavensis et pars turonice monete fuit, Hamelini vero Xcem tote fuere pictavenses, quod idcirco dicimus ut per hoc rei veritas agnoscatur. De terra vero sciendum, quia ad predictam capellam de Semita qui ibidem intra terram nostram habetur, a meridiana parte incipit et continuo tractu per septemtrionalem fluvioli Glandesse ripam ad occidentem extenditur, usquedum perveniatur ad terram Gausberti de Aissa ibique terminum accipit. Cuius terre quantitas XIcim fere estimatur habere posse mansuras. Cum igitur hanc terre partem omnem, sine diminutione ac redibitione aliqua, libere et quiete Sancto Martino ambo tradidissent, hoc modo: Lisoius Hamelinum dedit fideiussorem, ut eam ab his qui ex ea aliquid tenent adquietet et ab omni in posterum calumnia, si forte insurrexerit, expediat et liberet. Unde preter pecuniam quam inde habuit, data est ei in cambionem una quarta terre cum duobus arpennis vince, et superpositis cuiusdam domus que erat Lavarzinii Quarta autem est apud Mindei in terra prefati Hamelini, et arpenni in alio loco Mindei similiter dicto, in terra Alcherii filii Gauscelini venatoris. His ita ab utraque parte acceptis et firmatis, recepti sunt ambo in beneficium nostre societatis, et ne in posterum calumnia ulla remaneret, Richildis uxor Lisoii, et filii eius Lisiardus et Eudo atque Ada, iussu patris, hoc enim ipse pepigerat nobiscum, eadem postea, gratis auctorizaverunt; propter quod Richildis, in cuius dotem prescriptam terram Lisoius dederat, a iamdicto abbate nostro in capitulo nostrum accepit beneficium, et cum ea pariter idem filii eius, licet absentes, recepti sunt. Sed antequam illud acciperet, eandem terram sicut maritus eius guerpiverat, interrogata, respondit, gratanter se Sancto Martino auctorizare.Unde etiam guerpitionem fecit, teste Richardo de Noiastro patre eius et aliis quamplurimis qui iusum distincte cum his annotantur, qui Lisoii atque Hamelini testes existunt guerpitionis.Testes guerpitionis Lisoii et Hamelini sunt hii: Abelinus filius Ingelgerii de Cormarico – Florentinus de Lengiaco – Gaufredus Guisnardus – Godefridus de Rupibus – Aimo nepos eius – Ebrulfus cellararius – Stephanus cellararius – Rotbertus sartor – Durandus risellus – Michael Rufus – Rainaldus pistor – Constantius Tailla fers – Erveus ostiarius – Hilduinus sartor – Landricus de Gastina – Galterius Esguarez – Lealdus pistor – Guaningus de Castro.Testes guerpitionis Richildis uxoris eius sunt isti: Rodulfus de Alneto – Rotgerius de Castello Rainaldi – Hugo filius Rotberti Plani – Hugo de Crozilla – Mainardus de Jerusalem – Arembertus vicarius – Ausegisus maior – Stephanus cellararius – Galterius pistor – Durandus forestarius – Hildebertus coquus – Letardus carpentarius – Otgerius cellararius – Rainaldus coquus – Rotbertus sartor – Galcherius presbyter – Hugo clericus – Lealdus pistor – Galterius Esgarez – Odo nauta – Gaufredus Polcetus – Andreas amusnator.