Foulques prétendait n’avoir donné aux moines son autorisation que pour une partie de la terre du Mont Hildulfe; mais, devant l’affirmation contraire de Geoffroi; il finit par reconnaître ce qu’il avait fait. Comme il murmurait en arrière qu’il ne jouissait pas d’une liberté suffisante, lorsqu’il avait donné cette autorisation, n’ayant pas encore recouvré sa seigneurie, les moines ajoutent à leurs dons antérieurs un cheval de prix et un vase d’argent.
Datierung: 1050-1060
Nosse debetis si qui eritis posteri nostri Maioris scilicet huius habitatores Monasterii Sancti Martini, Fulconem vindocinensem comitem cum nobis, et ante recuperationem sui honoris et postea, auctorizasset terram quam nobis reddiderat, in pago vindocinensi, Gaufredus avunculus eius comes andecavensis, eum dixisse postmodum collocutoribus malis inductum, de quadam se parte, non de tota terra illa auctorizasse, neque se hoc fecisse aliter unquam recogniturum, nisi eum Gaufredus comes recognoscere faceret, cuius redditioni suum ipse etiam tunc presens, prebuerat auctoramentum. Venimus itaque cum isto ad comitem illum, qui mox audita causa, Fulconi respondit probaturum se eidem, etiam iureiurando si vellet, quod terram illam tota nobis integritate et ipse reddidisset et ille auctorizasset. Ita tandem Fulco quod fecerat recognovit, idque se fassus est, ultra non debere diffiteri. Statim denique ab eodem comite regressus, ad istud monasterium venit, capitulum nostrum intravit, terram nobis omnem, universis qui aderant audientibus, gratanter auctorizavit, eius etiam finibus, ne quid inde ambigeretur ulterius, ibi tunc in auribus omnium denominatis, qui ita se habent: Longitudo quidem illius orientem versus ab occidente porrecta, initium sumit in valle quadam sibi contigua, que et ipsa a meridie tendens ad aquilonem in sui fine fontem habet quem solent vocitare Ventalem; alterum habens non longe a suimet principio, qui nuncupatur et ipse fons de Fago. Non hic tamen est ille, qui ab eodem longius ad orientem disparatus, simile solet habere vocabulum et Glandesse fluviolo donare videtur initium. Ab oriente vero, nostre illius terre longitudo fluvio finitur qui Bredana vocatur. Porro, latitudo illius tanta habetur, quanta est inter fluviolos Glandessam et Gubernessam nuncupatos, interque rivulos qui per hiemales pluvias ab ipsis fluviolos adusque fontes superius nominatos, ex media sui parte versus fluviolos, ex media profluunt versus fontes illos. Unde et ille qui a parte consistit aquilonali, ex ea medietate qua Gubernessam fluviolum profluens petit, Gubernaculi nomen accepit. Preterea, quia summurmurabat antea idem Fulco quod auctorizationes quas fecerat priusque honorem proprium recuperasset, animo non satis libenti fecisset, nunc se istam gratantissime et tota facere voluntate clara, est voce professus, quandoquidem paternum obtinens honorem de sua faceret terra quod vellet. Dedimus igitur ei, die ipsa, preter illa que dederamus antea, equum unum obtimum et non parvi precii vas quoddam argenteum. Testes autem qui auctorizationi huic, preter monachos, de laicis interfuerunt, hi sunt: Ingelbaldus Brito – Drogo frater Mathei – Frodo de Sancto Victore – Tedasius de Rupibus – Guillelmus de Niorto – Durandus millescuta – Tetbaldus maior – Durandus forestarius – Stephanus presbyter – Giraldus Muzols – Hildegarius mariscalcus.Qui vero affuerunt ubi Gaufredus comes comitem Fulconem recognoscere auctoramentum quod fecerat fecit, sunt hii: Ingelbaldus Brito – Drogo frater Mathei – Giraldus filius Berlaii – Guillelmus de Monte Sorello – Hugo camberlencus – Beringerius camerarius sancti Martini – Gauslinus decanus sancti Maurilii Andecavensis – Fulco monachus – Rodulfus monachus.