Les moines, après bien des alternatives de jouissance et de dépossession de la terre et des églises du Sentier et de Mont Hilldulfe, sont rétablis dans leur possession par Geoffroid, comte d’Anjou qui détenait alors le comté de Vendôme, Foulques, son neveu, héritier naturel dudit comté, avait reçu de l’abbé Albert, lorsque celui-ci était en instance à ce sujet, deux chevaux de prix en échange de la promesse de cette réintégration, promesse qu’il ne put exécuter, ayant peu après perdu sa seigneurie. Il reçut encore, pour son autorisation, cinquante sols de deniers et un troisième cheval de prix.
Datierung: 1050-1066
Nosse debetis, si qui eritis posteri nostri Maioris scilicet huius habitatores Monasterii Sancti Martini, quod vobis tradere pergimus, cartæ monumento istius: est in pago vindocinensi, iuris nostri quedam terra de latere meridiano Guastinensis silve sita, amplitudinis non parve, cuiusquidem longitudo orientem versus ab occidento porrecta, initium sumit in valle quadam sibi contigua, que et ipsa a meridie tendens ad aquilonem, in sui fine fontem habet quem solent vocitare Ventalem, alterum habens non longe a suimet principio, qui nuncupatur et ipse fons de Fago. Non hic tamen est ille qui ab eodem longius disparatus, simile solet habere vocabulum, et Glandesse fluviolo donare videtur initium. Ab oriente vero, nostre illius terre longitudo fluvio finitur, qui Bredana vocatur.Porro, latitudo illius tanta habetur, quanta est inter fluvios Glandessam et Gubernessam nuncupatos, interque rivulos, qui per hiemales pluvias ab ipsis fluviolis ad usque fontes superius nominatos, ex media sui parte versus fluviolos, ex media profluunt versus fontes illos. Unde et ille qui a parte consistit aquilonali, ex ea medietate qua Gubernessam fluviolum profluens petit, Guberniculi nomen accepit. Ipsius autem Gubernesse ultériorem quoque ripam prata occupant, ad eandem pertinentia terram, ea tantum quorum est situs contra mausum ut dicitur Aldevini, V scilicet, plus minus, arpenni. In qua videlicet terra due habentur ecclesie, unam honorem sancti martiris Genesii antiquis constructa temporibus, ecclesia olim de Fontaniliis vocitabatur; hæc postmodum apostolorum principi consecrata Petro, dicitur nunc capella de Semitario, altera autem, nomine titulata prothomartiris Stephani, ecclesia appellatur de Monte Hildulfi, que cuncta quieta nostri olim tenuere maiores; qua autem, fraude quibusve violentiis, eadem amiserint, qualiterque successores eorum, nostri precessores iuste ea recuperaverint et rursus iniuste perdiderint, aliis penes nos litteris notificatum ac notificandum et presentibus habetur et posteris. Nobis quoque qua ratione, post labores multos multaque pecuniarum impendia, ab Andecavensi comite Gaufredo, qui et vindocinensem comitatum, solus tunc temporis obtinebat, illa ipsa possessio sit reformata, extat apud nos ipsius edita nomine comitis cartula testis. Hoc autem id specialiter notificandum putavimus, quod primo quidem ante reformationem iuris ablati, cum tamen iam iamque reformandi nobis spem gereremus, auctoramentum super hoc expetivimus Fulconis, qui vindocinensis comitatus naturalis heres, obtinente tamen avunculo suo suprataxato comite Gaufredo, honoris huius aliquandiu iam remanserat expers; et quidem dum illum prius obtineret, a domno abbate Alberto equis non parvi precii duobus acceptis, spoponderat ipse ius illud restituere nobis, sed implere istud, amisso paulo post honore, non potuit. Postea ergo, ob illud auctoramentum, tercium eidem preciosum et ipsum donavimus equum, atque ad recuperationem illam, non tantum suum nobis perpetuum prebuit auctoramentum, verum et contra adversantes omnes, quantum unquam posset, spopondit auxilium, aut ipse scilicet suum recuperaret honorem, aut minime; deinde cum a sepedicto comite Gaufredo restitueretur nobis illa possessio, ipse quoque Fulco etiam tunc affuit, propriaque,quod actum est, auctorizatione firmavît; ut eadem carta testatur, quam inde fuisse conscriptam supra significavimus. Denique etiam, tunc unam eidem ob istud auri unciam donavimus. Post ista nichilominus, cum idem ipse in paternum esset honorem; Gaufredo comite restituente, regressus, ac paulo post Turonis veniens, sabato ante XLmam, in nostro accepisset monasterio mansionem et percontatus utrum auctoramento quod bis antea fecerat, etiam tunc annueret, id que perpetuo firmum esse debere censeret, ita se censere respondit, nec ab annuendo ulla unquam refragatione posse demoveri. Ob quod et tunc Lta solidos denariorum equumque a nobis accepit XL solidorum. Huius rei testes infra notavimus, prime auctorizationis Fulconis ipsius, primitus annotatis, testibus istis:
| Harduino homine Fulconis | Fulcone filio Girberti |
| Wlgrino preposito | Hugone filio Wlgrini |
| Guarino vicario | Hildemaro de Buriaco |
| Giraldo filio Herberti | Herveo filio Gausberti |
| Raherio de Rupibus | Otberto decano |
| Odone nauta | Ebrardo decano |
| Guarino filio Gradulfi | Ermenfredo canonico |
| Fulcone priore | Hildeberto et Ernaldo monachis |
| Ebrulfo cellarario | |
| Galterio pistore | Frotgerio mariscalco |
| Gauzlino forestario | Archembaldo famulo |
| Rainaldo pistore | Frotmundo filio Ulgerii |
| Rotberto sartore | Hugone filio Martini |
| Tetbaldo maiore filio Rainaldi | Gaufredo coquo |
| Archembaldo pistore. |
Iam de suprascripta postrema confirmatione prioris auctoramenti: Odone rufo – Fulcodio priore – Ernaldo monacho – Ingelbaldo Britone – Fulcone monacho – Matheo de Monte aureo – Hildeberto monacho – Rodulfo monacho.Signum Fulconis comitis. +