Domino ac venerabili Cenomannensium episcopo Dei gratia E[rnaldo] et cuncto beatissimi confessoris Juliani inclito gregi, Majoris monasterii humilis abbas frater B[artholomeus] cum fratribus suis fideles orationes. Miramur valde, domine venerande presul, prudentiam vestram quid sibi velit ut nobis calumniam de altari de Vivonio inferat, qui hoc de vestra bonitate sperabamus quod si aliunde nobis calumnia insurgeret de illo altari, vos contra omnes calumniatores invictum defensorem haberemus! Scitis enim quod antecessor vester, pie semper memorandus Vulgrinus episcopus, illud altare nobis in perpetuum absque relevamento tenendum donavit cum assensu omnium primatum aecclesiae vestrae, immo et totius capituli beatissimi Juliani. Cujus etiam donationis causa ita in Christi caritate federati sumus et uniti, nos scilicet monachi sancti Martini et vos canonici beati Juliani, ut vos in societatem totius benefacti nostri receptos, quicquid deinceps in orationibus vel elemosinis apud Deum boni promereremur totius mercedis nostrae ac retributionis in aeternum consortes haberemus, firmato inter nos et vos pacto quid nos pro vestris canonicis in obitu singulorum facere debeamus et vos pro nostris monachis. Quam unitatem nostram in Domino ne quis posterorum per ignorantiam scindere ulla occasione temptaret, scriptum de hac re diligenter a vobis compositum est; quod ut inviolabilem obtineret firmitatem, ipsius domni Vulgrini episcopi omniumque vestrae aecclesiae primorum auctoritate munitum et corroboratum est. Cum hec igitur omnia bene noverit prudentia vestra, domine venerande pater, quomodo tam profunde obdormivit ratio animi vestri et antiqua benignitas ut tam evidentem injuriam fratribus vestris excellentia vestra facere non metuatur? Quod si vos fraternae injuriae respectus non movet, nunquid pro nichilo aut leve ducitis, quod Cenomannensis aecclesiae et episcopalis dignitas et canonicalis auctoritas pari consilio firmavit, hoc violare ullo modo ac destruere? In quo tam male de vobis meruit sancta aecclesia beatissimi Juliani quae vos sibi rectorem atque pastorem prefecit, quam vos totis viribus vestris honorare et exaltare debueratis, quia et ipsa prior vos honoravit gratis et exaltavit? Quid meruit ut cum omnes aecclesiae totius Franciae et Aquitaniae immo et totius Galliae hanc optineant dignitatem, ut quod semel in capitulo earum firmatum est nullus posterorum violare presumat, vos Cenomannensem aecclesiam hac dignitate quam per tot secula usque ad vestra tempora obtinuit, spoliare non vereamini? Cur inter omnes totius Galliae aecclesias inferior erit sancta mater aecclesia Cenomannensis, ut cum illae omnes et majores et minores firmam capituli auctoritatem habeant, mater aecclesia Cenomannensis nullam habeat auctoritatem? Si aliqua secularis persona quelibet potens hac facere presumeret, dignum quidem fuerat episcopum cum toto clero suo propter amorem Dei et aecclesiae suae, mortem potius libenter appetere, quam aecclesiam suam dehonestari ullatenus consentire. Verum haec quoquo modo se habeant, vos beatissimi Juliani grex inclite, summopere admonemus ne vos antiqua vestra dignitate ulla ratione denudari patiamini. Postremo ut nostram de hac re sententiam sciatis, de re tam legitime ac tanta auctoritate firmata nunquam in judicium venire decrevimus. Bene valete.