Charles le Simple, roi de France, à la prière du duc Robert,
abbé de Marmoutier, étend au fils de son vassal Archambaud, Gérard, chanoine de
Saint-Martin, et à un de leurs héritiers après eux la jouissance de la terre de Meigné,
naguère ravagée par les Normands et faisant partie des biens de ladite abbaye, qui
n'avait été concédée au premier qu'à titre de bénéfice viager.
Dating: 907, Januar
Place of Composition: Saint-Denis
In nomine sanctae et individuae Trinitatis, Karolus, gratia Dei rex. Si fidelium nostrorum primorum procerumque iustis petitionibus libenter, quas nobis pro communi utilitate insinuaverint, aurem nostrae tranquillitatis benigno accomodaverimus favore, regiae celsitudinis morem imitari videbimur,eosque ad nostrae fidelitatis devotionem ferventiori excitabimus desiderio, et ad tuendum regni nostri statum devotiores atque promptiores efficiemus. Quocirca noverit universorum industria tam praesentium quam etiam futurorum, quia adiens nos sublimissimus principum nostrorum Rotbertus, pro suae fidelitatis honestate et claritudinis nobilitate impense nobis acceptus, deprecatus est nostrae regalis sublimitatis eminentiam ut concessa ipsius nostra auctoritate fulciremus, et in quibus ipse adsensum praebebat, nos quoque auctorando, nostro favore permittente annueremus, atque cuidam fideli suo satis honorabili et probato vasallo Archambaldo,sicut ipse ei concedebat et ex suo iure, in eius liberalitatem ad opus filii sui Gerardi, Sancti Martini canonici, hereditario iure transfundebat ad possidendum,ita etiam nos, iusto regalis consuetudinis decreto ei adquiescentes, praecepto nostrae auctoritatis adsignaremus quatinus liberalius id quod dabatur, absque aliqua inquietudine, non beneficiario iure, sed propriae hereditatis ab eis uteretur arbitrio. Nos itaque postulationibus eius ingrati non existentes et quia idem iamfatus Archambaldus, pro sua strenuitate admodum nobis extat carus, consentimus eis annuendo, iuxta senioris sui venerabilis Rotberti comitis voluntatem, iubentes hoc nostrae largitionis scribere praeceptum, concedentes in pago Turonico, distantem a Turonis prope duobus milliariis super fluviolum quod nominatur Causila curtim quae fuit olim quamdam nominatam Magniacum, sed incursione Normannica dissipata et ab habitatione hominum penitus destituta esse videtur et aspicit ad res Maioris Monasterii, cum suis appendiciis. Cuius voluntati ita annuimus ut praedictam curtem instaurare et reparare studeat et habitabilem hominibus facere, talique modo et praedictus Archambaldus cui beneficiata esse videtur et filius eiusdem praefatus Gerardus, absque ulla inquietudine, cum omni sua immelioratione atque integritate teneant atque possideant, et post ipsum Gerardum unus suorum heredum cui dimittendum placuerit, eodem quo ipse tenet iure. Post ipsum quoque haeredem, delegamus eam cum suis omnibus appenditiis devenire ad stipendia et usum canonicorum Sancti Martini confessoris Christi, pro requie et absolutione animarum nostrarum, meae scilicet et Rotberti comitis et eiusdem Archembaldi, Gerardique filii eius, et ipsi canonici pro nobis misericordiam Domini exorent diebus ac noctibus. Proinde hoc testamentum nostrae praeceptionis scribere iussimus, praedictam curtem Gerardo et subsequentibus post eum haeredibus adsignantes, ut nullus eis audeat esse molestus vel ad beneficium contrahere aut imminuere, sed sicut a nobis stabilitur vel ordinatur, vel in huius nostrae permissionis praecepto, data nostra inserta habetur atque concessa, ita rata inconvulsaque, nullo refragante, signata anuli nostri impressione, cauta sub firmatione teneatur in perpetuum possidenda praefatis haeredibus. Signum Karoli gloriosi regis. Letaldus notarius ad vicem Herivei archiepiscopi recognovit. Data anno X, regnante Karolo gloriosissimo rege. Indictione X. Actum Parisius, monasterio Sancti Dionysii, in Dei nomine feliciter. Amen.