Geoffroy, évêque de Chartres, remet aux religieux de Marmoutier les églises de Crucheray et de Nourrai, que Barthemy, fils de Geoffroy payen de Vendôme, lui avait restituées quand il etait archidiacre de Vendôme.
Datierung: 1122
Cum ex diuina auctoritate et sanctorum patrum exemplis habeamus nobis ad remunerationem profuturum, si iustorum preces operum executione audiamus; in libro quippe Sapientie, sic scriptum est: Benefac iusto et inuenies retributionem magnam, et si non ab ipso, certe a Domino. Utillimum uideri debet tot et tante auctoritatis et religionis fratrum, uidelicet Sancti Martini maioris monasterii monachorum, petitionibus assentire. Quapropter ego Goffredus, Dei misericordia sancte carnotensis ecclesie episcopus, a domno Guillelmo, uenerabili abbate prefati monasterii, et a quibusdam fratribus eiusdem loci apud castrum Blesim requisitus et rogatus, ut monasterio eorum darem et concederem ecclesiam de Cuschereio et ecclesiam de Nucareio, sitas in pago uindocinensi, cuius uidelicet pagi ego in manu propria archidiaconatum tunc tenebam; quas ecclesias Bartholomeus, Goffredi pagani de Uindocino filius, eatenus a suis antecessoribus tenuerat, sed peccatum suum et suorum antecessorum timens, in elemosinam et possessionem sempiternam predicti monasterii relinquere, si ego concederem, disponebat. Concessi et concedo, concedentibus etiam atque laudantibus canonicis ecclesie nostre, qui in presentia erant, quorum nomina subscripta sunt, easdem ecclesias prefato abbati et fratribus loci in successiones perpetuas, saluo iure sacerdotum et ecclesie carnotensis. Concedo, inquam, ita integre et deuote ut etiam ipsa altaria earumdem ecclesiarum, que de manu laicali iam per aliquot annos in nostram potestatem, absque alicuius reclamatione legitima deuenerant, concedam pariter et confirmem. Et quia eo tempore circa alia nostri ministerii ualde occupatus uirum prefatum, Bartholomeum dico, adire expedite non potui loco nostri misi ad eum archipresbiterum nostrum uindocinensem, Hugonem nomine, qui de manu eius ecclesias uice nostra suscepit, et prefatos fratres iussu nostro de ecclesiis illis cum sibi pertinentibus inuestiuit. Ad cuius doni siue concessionis inuiolabilem et perpetuam firmitatem precepimus presentem cartulam sigilli nostri corroboratione praemuniri. Quod si quis malo spiritu concitatus ulterius attemptauerit deprauare, sciat se ex auctoritate beati Petri et nostra, nisi resipuerit, et ad emendationem uenerit, perpetue excommunicationi subiacere. Actum anno dominicae incarnationis M. C. XXII. indictione XIIII, epacta nulla, regnante francorum rege Ludouico, Gaufredo carnotensi episcopatui praesidente anno VI, Guillelmo abbate majus monasterium procurante anno XV. Actum, inquam, prius Blesis, videntibus et concedentibus canonicis nostrae ecclesiae, qui presentes nobis assistebant, quorum nomina haec sunt: Hugo de Liuis, canonicus et prepositus ecclesiae carnotensis, Bernardus canonicus et capicerius, Radulfhus et Theodericus, et ipsi canonici nostri, Hilgodus capellanus noster canonicus regularis; ubi etiam interfuerunt ex parte abbatis: ipse Guillelmus abbas, Guillelmus prior, Gilduinus filius Gilonis, Gualterius [Gauterius] compendiensis, Johannes de Combornio, Hugo hospitalarius de Sparnone. Deinde in proxima sequenti hebdomada, cum ad prefatum monasterium divertissemus, venimus in capitulum fratrum, aedificationis gratia, audituri aliquid et dicturi. Quo facto suscepti sumus omnes, ego videlicet et supra nominati canonici, in societatem et participationem beneficii fratrum, quibus audientibus recapitulata sunt a nobis donum et concessio suprascripta, et concessa iterum et firmata.