Le comte Thibault, voulant imiter la pieuse munificence de son père Eudes, donne à Marmoutier une lieue carrée dans le bois de Blémars, la lisière, le droit de chasse et de poursuite. Le roi Henri confirme ce don par l'apposition du sceau royal en 1059. En 1064, Henri, fils de Thibault, approuve cette donation par son seing manuel.
Datierung: 1059 et 1064
Nosse debebitis si qui eritis posteri nostri scilicet hujus habitatores monasterii sancti Martini quod vobis tradere pergimus [peregimus] carte monimento istius, quod Tetbaldus comes, Odonis quondam comitis filius, inter plurima que huic loco maioris monasterii contulit, dedit leugam de bosco qui vocatur Blimarcius,quaqua versum unam, ut in ceteris sic et in hoc exemplum imitatus patris sui, cuius munifentie manus circa hunc prefatum locum nostrum in huiusmodi operibus religiosissime plurimum desudavit, in quo facto non dacionis nomen retenturo [retenturus] si, terrenum inde captasset commodum, sue parentumque suorum tantum [tamen] providit ipse animarum. Precepit ergo fratibus nostris, qui tunc ibi aderant, quando nobis hoc donum fecit, in quadam parte forestis sue ad meciendam leugam illam tallem, ut eligerent locum qui nec sibi constaret grauius, nec a suorum hominum frequentaretur accessu. In elemosina enim sua quam nobis faciebat nequaquam nos a suis molestari volebat. Elegerunt itaque de supradicto bosco catenam quamdam ob anfractus forte quos facit sic vulgo Noiatam nominatum eamque cum nunciatum fuisset comiti liberalissime nobis concessit, aut ad venandum aut ad extirpandum, si apitor esset seminibus jaciendis. Huius supradicti bosci nobis donati longitudo ex una parte adusque blesensem callem excurrit, ita ut et ipse callis et si quid ultra habetur usque ad fluvium qui Siscius vocatur, ad eamdem bosci catenam pertinent, et nostri sit juris, ex altera parte determinat eam vallis que villam que Domna Maria dicitur respicit. Porro latitudo duabus coarctatur viis, una que villam Mosterellum nominatam, et per fontem Merlandi ad castrum Rainali tendit, altera que de pasnaeriis veniens per plaxicium sancti Karileffi ad idem castrum viantes ducit. Sed, quod minime pretereundum, ex eadem que dicitur bosci catena, due catenule ob suppra dictam causam sic vulgo nominate, et similimodo donacionis jure in potestatem nostram redacte prodeunt, que fontem Merlandi circumcingentes usque ad boscum Harduini de curte de Osenio sese porrigunt, et ibi finem sumunt, velud impatientes [impartientes] retineri via illa sepedicti fontis Merlandi, que ex uno latere, ut diximus, tocius terre illius latitudinem in reliquis determinat locis. Quicquid igitur patet inter tres suprascriptas vias et supradictam vallem, quantum ad dominium suum pertinebat, boscum sive planum, feras simul omnes cuiuscumque sint generis, et procursum, nullo prorsus inde sibi iure retento, memoratus comes beato Martino dedit. Procursus autem hic est, quia si canis noster feram aliquam in bosco nostro movere ceperit, per siluas comitis absque ulla reffragatione indagare tamdiu poterit, donec apprehenderit. Huic tanto beneficio nobis collato fecit comes proprium filium Henricum nomine assensum prebere. Ipse quoque, istud sue erga nos liberalitatis firmavit monimentum manu propria in co crucis domince effigeando signum. Donationi testes interfuerunt quorum hec sunt nomina: Odo camerarius, Arnulphus de Prouinis, Herueus quondam vicecomes nunc monachus, Rodulphus de Sparnone monachus. Item ex tanta multitudine que affuit diuisioni [dimensioni] hos solos delegi [eligi] placui et eorum quorum nomina hic suscribi: Guazinum vicarium, Hildemarum forestarium. Ernaldum monachum, Roscelinum de pasnaeriis [paneriis], Ebroinum baconum, Gulbertum forestarium, Herueum hospitalarium, Durandum de camera, Robertum praepositum, Johannem forestarium, Herueum quondam vicecomitem nunc monachum, Radulphum carpentarium, Radulphum nepotem Ebroini, Ademarum forestarium. De parte sancti Martini Fulco prior, Andraldus monachus, Ebrardus canonicus sancti Karileffi, Durandus de Noa, Dauid mercator, Garnaldus, Archembaldus famulus Ernaldi monachus, Bernerius de tiliaco. Signum Heinrici regis. Carta quoque ista prescripta, quando ab eodem Thetbaldo comite manu propria firmata est atque signata, hoc idem testificaturi affuerunt isti: Odo camerarius, Vrsus tilius Sesgalonis, Iuo frater eius, Thetbaldus froissa lupum, Hugo vicedominus, Guido de castellonio, Arnulphus de prouinis, Fulcherius filius Niuelonis, Radulphus filius eius, Guillelmus sancte Marie prepositus carnotensis. Quando [quum] a filio eius Henrico isti: Vrsus filius Sesgalonis, Hugo Talost[Calost], Gislonius mariscalcus frater Hugonis prepositi blesis, Herueus vicecomes monachus, Adraldus [Abraldus] famulus eius, domnus abba Albertus, Galterius monachus, Genzo monachus, Herueus monachus, Rodulphus monachus.
+ Signum - Tetbaldi - comitis
+ Signum - Henrici - filii - comitis Tetbaldi.
Hec omnia ut firmius roborarentur suo postea auctoramento francorum rex Henricus firmavit, eo videlicet anno quo filium suum regem fecit ordinari Philippum, paucis ante illam ordinationem diebus, tunc scilicet quando obsidebat castrum Theodemerense nuncupatum in pago carnoteno noviter a quodam Guaszone constructum, cartamque istam proprio, ut cernitur sigillo meniuit testibus si et hinc adhibendi sunt istis, quorum nomina hec sunt: Thetbaldus comes, Yuo frater Odonis camerarii, domnus abba Albertus, Ansegisus maior, Yuo de curbauilla, Gauscelinus de francauilla[fraenvilla], Gualterius [Gauterius] monachus, Herueus sartor, Girogius filius eius, Robertus de villa in oculo, Gualo monachus, Sanguinus monachus, Rotbertus sartor, Gauslinus de leugis, Niellus vicecomes, Herueus quondam vicecomes monachus, Gualterius mariscalcus, Hugo vicedominus, Guiscelinus [Guiercelinus] regis capellanus. De familia sancti Martini, Andreas de ponte, Fulcherius sancte Marie archidiaconus, Drogo clericus eius, Herueus maior fontiscari. Anno ab incarnatione Domini Mo LXIIIIo, mense januario, VII kal. februarii. Henricus Thetbaldi comitis filius et suum carte huic apud castrum blesim prebuit auctoramentum, et sacre crucis in eadem edidit signum, testibus quamplurimis, e quibus quos sufficere putavimus paucos subter annotamus: Thetbaldum comitem, Gilduinum vicecomitem, Gauffredum de caluomonte, Sanzonem de firmitate, Fulchonem de villam intrasti, Girardum senescalcum, Girardum filium Herberti, Hugonem de castello Teodorici, Hugonem prepositum, Hugonem filium Thetbeldi, Henricum nepotem Girardi, Haimonem filium Oderici, Riholdum britonem filium Judicalis, Alcherium filium Joslini, Haimonem vicarium.