In nomine domini nostri Iesu Christi dei aeterni. Hlodouuicus gratia dei imperator augustus. Maximum regni nostri in hoc augere credimus munimentum, si petitionibus servorum dei, in quo nostris auribus fuerint prolate, libenti animo obtemperamus, regiam inquid exercemus consuetudinem, et hoc nobis ad remedium animae nostrae in dei nomine pertinere confidimus. Idcirco notum sit omnibus fidelibus sanctae dei aecclesiae et nostris presentibus scilicet et futuris, quia vir venerabilis Lupus abba ex monasterio sancte dei genitricis Mariae nuncupante Sexto, quod est situm in territorio Foroiuliense, immunitatem pie recordationis bisavii nostri Caroli nec non et genitoris nostri Hlotharii prestantissimis imperatoribus obtutibus nostris ad relegendam ostendit humiliter exposcens, ut super eandem immunitatem nostram adderemus auctoritatem, per quam iam dictum monasterium sub nostrae immunitatis tuitione nostris futurisque temporibus quiete consistere valeret. Cuius petitioni adsensum prebentes hanc nostram auctoritatem circa eundem monasterium fieri decrevimus, per quam specialiter decernimus atque iubemus, ut ipsum monasterium una cum rectoribus suis et rebus ipsius monasterii in quibuslibet pagis et territoriis tam de datione regum seu ducum aut iudicum vel reliquorum deum timentium hominum, unde ipsa casa dei modo vestita esse dinoscitur et in antea ibidem divina pietas amplificare voluerit seu potestas ipsius nunc possidere videtur, sub nostra maneat immunitatis tuitione nostris futurisque temporibus atque defensione, quatenus nullus iudex publicus in curtes vel villas seu cellas sive agros ipsius monasterii, quas moderno tempore infra ditionem imperii nostri iuste et racionabiliter possidet vel que deinceps iure ipsius loci divina pietas augeri voluerit, ad causas audiendas vel freda exigenda seu mansiones aut paratas faciendas nec fideiussores tollendos aut homines eiusdem ecclesiae tam ingenuos quam servos super terram ipsius commanentes iniuste distringendos nec ullas redibiciones aut inlicitas occasiones requirendas nostris et futuris temporibus ingredi audeat vel ea, que supra memorata sunt, poenitus exigere presumat; sed liceat memorato abbati suisque successoribus res predicti monasterii sub immunitatis defensionis nostrae quieto ordine possidere cum omnibus ad se iuste aspicientibus vel pertinentibus absque alicuius iniuste contrarietate; et quicquid exinde fiscus noster sperare potuerat, totum nos pro aeterna remuneratione prefato monasterio concessimus, ut [in] alimonia pauperum et stipendia monachorum ibidem deo famulantium perennis temporibus proficiat in aucmentum. Et quando quidem divina vocatione supra dictus abbas vel successores eius de ipso monasterio ab hac luce migraverint, quamdiu ipsi monachi talem inter se invenerint, qui eos secundum regulam sancti Benedicti regere valeat, licentiam habeant eligendi abbatem, quatenus ipsos servos dei, qui ibidem deo famulantur, pro nobis et coniuge proleque nostra atque stabilitate totius imperii nostri iugiter domini misericordiam exorare delectet. Si autem quislibet huius nostrae imperialis auctoritatis violator repertus fuerit, noverit se compositurum emunitatem ipsius aecclesiae, quam ceteris regni nostri aecclesiis concessam habemus, hoc est triginta libras argenti. Et ut hec nostra auctoritas firmior habeatur et per futura tempora melius conservetur, anulo nostro subter iussimus roborare.
Datum III idus iulii, anno Christo propitio imperii domni Hlodouuici piissimi augusti V, indictione XIII; actum sancto Cantiano; in dei nomine feliciter amen.