In nomine domini nostri Iesu Christi dei aeterni. Hludouuicus gratia dei imperator augustus. Si locis deo dicatis munus benivolentiae impendimus deoque inibi militantibus studium tuitionis conferimus, compotes orationum nos esse confidimus et ad beatitudinem capessendam prodesse minime ambigimus. Ideoque omnium fidelium sanctae dei ecclesiae ac nostrorum praesentium videlicet futurorumque comperiat sagacitas, quia Dructemirus sacri palatii nostri archicancellarius una cum Hittone dilecto vasso nostro adientes excellentiam culminis nostri innotuerunt, qualiter Felmo abbas congregationis sancti Michaelis in Diliana fecisset quandam cartam cum consensu fratrum ibi degentium Petronasio et Talasio germanis, ut missi eorum existerent et ubicumque necessarium eis foret, aminiculum ferrent, et quia iam olim nos ipsum coenobium sub nostro receptum habebamus mundeburdo et inopia pressi nostram frequentare et pulsare nequibant praesentiam, eorum nostra auctoritate freti auxilio non solum pro nobis, sed et pro ipsis domini clementiam propensius expeterent. Nec non petierunt idem fideles nostri sublimitatem excellentiae nostrae, ut, quia isdem abbas iam dictum monasterium proprio fundaverat sumptu, nostra auctoritate concederetur ex se ipsis abbatem eligere simul cum ipsis missis, ne quorumlibet pressione aut pulsationi saeculari premeretur aut potestati episcopali subdita videretur, sed potius nostro privilegio illud consistens monasterium hereditarium maneret ubique sicut anteriores aecclesiae, tam in pabulis animalium quamque in precisione lignorum ac captione piscium, liceretque eis advocatum habere ab omnibus liberum sicut reliqua monasteria. Nos itaque iustas considerantes petitiones eorum precibus libenter adquievimus et presens praeceptum nostrum fieri iussimus, per quod memoratis germanis, Petronasio scilicet ac Talasio, sicut in carta a prefato abbate Felmone facta continetur, omnem missaticum de predicto conferimus monasterio, ut nostro mundeburdo et nostra auctoritate sub eorum maneat tuitione et electionis defensione salvo ritu religionis monastici. Statuimus etiam, ut mox praesens abbas vita excesserit, monachi ibi degentes una cum consensu memoratorum Petronasii et Talasii ex se ipsis abbatem eligant episcopusque ipsius civitatis, id est Parentinae, absque aliqua retardatione ipsum consecret abbatem. Concedimus quoque advocatum eis habere immunem [ab] expeditione reliqua, ut profectibus ecclesiae invigilet, ut nullus quislibet [...] rebus eorum vel possessionibus invasionem aut oppressionem faciat, non episcopus, non alius quispiam, sed tantum [............] iam dictorum germanorum consistat defensione. Quod si quis contra hoc [nostrum] praeceptum agere temptans in rebus vel hominibus ipsius monasterii molestiam fecerit aut cartam superius nominatam irrumpere quaesierit, duo milia mancosos auri cogatur componere, medietatem nostrae parti, medietatem, cui litem intulerit. Si quoque quaerimonia contra advocatum vel missis iam dictis de causis coenobii ipsius orta fuerit, quae ipsis gravis apparuerit, si ipsi elegerint, ad nostram presentiam ratio deducatur, ut ibi finem percipiat. Et ut haec nostra auctoritas firmior maneat, de anulo nostro subter iussimus sigillari.
Signum (M.) Hludouuici serenissimi imperatoris.
Plato notarius advicem Dructemiri recognovi et (SR.) (SI. D.)
Data III non. aprl., anno imperii domni Hludouuici pii imperatoris in Italia VII, indictione V; actum Mantua civitate et palatio regio; in dei nomine feliciter amen (NT.: amen).