Carlomannus gratia dei rex Francorum vir illuster. Si peticionibus sacerdotum vel ancillarum dei, quod pro eorum quietem vel iuvamen pertinet, libenter obandimus vel ad effectum in dei nomine mancipamus, regia consuetudine exercemus et nobis ad laudem vel stabilitatem regni nostri in dei nomine pertinere confidimus. Igitur venerabilis vir Adebertus. abbas Epternacensis monasterii, quod est constructum in pago Bedense super fluvio Sura in honore sancte trinitatis et sancti Petri, quod ipse sanctus Willibrordus suo opere edificavit, ubi ipsius corpus requiescit vel ipse Adebertus uuacum congregatione monachorum sub sancto ordine conversare videtur, missa poticione clementia regni nostri suggessit, ut omnes villas vel curtes suas vel homines monasterii sui, quos presenti tempore habere videntur aut inantea a deo [timentibus hominibus fuerint] collatos vel condonatos vel susceptos vel qui pro ipso monasterio sperare videntur, undo legitimo redebit mithio, sub sermone tuitionis nostre vel emunetatibus ipsius monasterii [recipere deberemus; qui nos] hoc gratante animo recepisse in omnibus cognoscite. Quapropter per presens decrevimus ac iubemus preceptum, ut neque vos neque iuniores seu successores vestri nec missi de palatio nostro discurrentes nec ullus quilibet de iudiciaria potestate in curtis vel in villis ipsius monasterii ad causas audiendum vel fideiussores tollendum nec mansiones vel paratas faciendum nec homines ipsius ecclesie distringendum nec ullam redibutionem ibidem requirendum ingredere non presumat, sed sicut ipse beneficius antecessorum regum ad iam dictum monasterium usque nunc fuit conservatum, ita deinceps per nostram auctoritatem maneat inconvulsum, ut die noctuque pro nobis vel regni nostri stabilitate domini misericordiam deprecentur. Et ut melius hec auctoritas habeatur, manus nostre subscriptionibus vel signaculo anuli nostri subter eam decrevimus affirmare.

Actum anno primo regnante ipso Carlomanno.