Karl der Grosse beurkundet der Grossmünsterkirche in Zürich genannte Schenkungen.
Datierung: 810
Ausstellungsort: Zürich
In nomine sancte et individue trinitatis. Ego Karolus divina favente clementia Romanus imperator augustus consilio episcoporum et principum meorum et eorum maxime christianorum rogatu, qui cum nostra cupiebant licencia, ut animas a criminibus alligatas redimendo partem per loca diversa de propriis prediis quaesitis et inquirendis ad ipsam aecclesiam et sepulchrum traderent, hanc descriptionem fieri nostra iussione precepi ob noticiam videlicet ipsius aecclesiae rebus, ubi sancti dei martires de ripa Lindemagi fluminis quadraginta cubitis capita a Decii feri tiranni gladio amputata usque ad sinum montis vicini suis manibus portando Christo propitio ad supplementum cunctorum christianorum populorum deo propicio predestinante in evum requiescendis corporibus deposuerunt. Id itaque sic pro dei amorae et dilectionae passionis sanctorum germanorum et ipsorum martirum Felicis et Regulae devotis caritativisque perfecerunt voluntatibus, quod a primordio et usque in evum ad incrementum canonicorum ibidem regulari disciplina viventibus diae noctuque indeficiendo sepcies in diae deo laudes inplentibus his et huiusmodi victualibus et alimoniis indeficientes perseverent. Hoc ergo et ego ipse confirmando imperiali iussionae precepi dotales donationes ipsi matri aecclesiae sine ullius contradictionae persone in his locis iacentes in evum ita, sicut ex meis antecessoribus fuissent constitutae, semper in evum permaneant. Et episcopus noster piae memoriae Theodorus ipsam aecclesiam dedicando donativa nostra, id est villulam iuxta montem Albis nomine Riaeda cum familiis et mancipiis omnibusque in montibus et vallibus ad illam pertinentibus atque insuper in Hoinca duas mansas et dimidiam preter salicam terram de nostra propria manu in suam manum, ut iustum est, percepit. Insuperque in Turego segregata loca cum vineis et piscacionibus et molendinis atque terminationem decimationum ex curtibus nostrae salicae terrae ad mensam fratrum destinavimus, id est de Stadilhovae, de Wibichina, de Ousta, de Illinga, de Vellanda, de Mura, de Hovistetae, de Meilana, de Bozwila. Decimacionaem autem, quae ex subdita parrochia ipsi matri aecclesiae veniet, proposui fratribus ad vestituram esse perpetuam. Tunc vero Picho, Ertilonis filius, donavit in nostra nostrorumque presentia pro suo omniumque parentum suorum remedio ad alimoniam fratrum, quidquid in Suamindiga et in illa marcha visus est in montibus et in vallibus habere, ad incrementum aeternum. Isimpertus presbyter suam ibi provendam redimendo dedit in Wolasselda unam mansam. Comolt presbyter donavit ad aecclesiam fratribus, quicquid in Floboccisreinae et illa possedit marcha. Similiter et clericus nomine Helfirich se in congregacionem fratrum commendando donavit fratribus, quicquid ad Rutin et illa marcha possedit. Insuper Frieso puer domine Perichte dedit fratribus omnem suam acquisitionem, quam in Meilana et illa possedit marcha. Item vero Peringhart laicus dedit ipsis fratribus in Fenichlanda et illa quicquid habuit marcha. In Boxwila autem unus ex illis fratribus unam dedit mansam aecclesie cum mancipiis. Hec omnia vero donaverunt cum mancipiis edificiis terris agris pratis pascuis, silvis in montibus et vallibus, aquis aquarumque decursibus cultis et incultis quesitis et inquirendis, cum ingressibus et exitibus et omnibus ad illa predia et loca pertinentibus, eo rationis tenore ut cum precepto prefato domni regis Karoli presentes et qui futuri sint fratres sine ullius persone obstaculo perpetualiter fruantur et nemini sit licentia aliquid horum ex potestate fratrum abstrahere aut in beneficium prestare neque ex his predictis prediis ipsi fratres ullum faciant coactum servitium.
Actum in Thurego anno imperii nostri X, inditione XIII, anno domini DCCCXX.