Karl der Grosse beurkundet, dass Abt Folrad von St. Denis gegen Bischof Herchenrad von Paris das Kloster Plaisir durch das Gottesurteil der Kreuzprobe gerichtlich erstritten habe.
Datierung: 775 07 28
Ausstellungsort: Düren
(C.) Carolus gracia dei rex Francorum et Langobardorum vir inluster. Tunc regalis celsitudo suis culminis sublimatur, quando cunctorum iurgia iuxta proposicionis vel responsionis eloquia inter alterutrum salubre deliberat sentencia, quatenus sub deo in rege manet potestas, quomodo cuncta terrebilia debeant ordenare. Cum nos in dei nomen Duria villa in palacio nostro ad universorum causas audiendum vel recta iudicia termenandum resederimus ibique veniens apostolicus in Christo pater Herchenradus episcopus, urbis Parisius civetate pontifex, Folrato abbate interpellabat, repetibat ei, eo quod ipsi Placicio monasthyrio, qui est constructus in honore sancte Marie et sancti Petre in pago Pinciacense, quem francus homo nomine Aderaldus ad casa sancti Marie et sancti Stephani et sancti Germani per suum strumentum condonavit, ipse Folradus abba ad parte sancti Dionisie post se reteniat malo ordine iniuste; sed ipse Folradus abba de presente adstabat et taliter dedit in respunsis, quod ipso Placicio monasthyrio post se ad parte sancti Dionisii numquam reteniat malo ordine iniuste pro eo, quod dixet, quod francus homo nomine Hagadeus ipso monasthyrio Placicio ad monasthyrio sancti Dionisii manus potestativas per suum strumentum condonasset et per ipsa tradicione plus obtingit ipsae monasthyrius Placicius ad casa sancti Deonisii ad habire quam ipsius Herchenrado episcopo ad parte sancti Marie et sancti Stephani et sancti Germani ad reddere. Unde et ipsa estrumenta per manibus se habire adfirmant et ipsas in presencia nostra protullerunt recensendas; eciam et de hac causa ab utrasque partis incerta cognovimus et ad divina mystheria Christi misericordia conspirante, sicut longa consuetudo exposcet et ipse volumptarie consenserunt, iobemus emanare iudicium, ut, dum per ipsis strumentis de utrasque partis certamen non declaratur, ut recto trhamite ad dei iudicium ad crucem eorum homenis his nominibus: Adelramno de parte sancti Dionisii vel Folrato abbate et Corello de parte sancti Marie vel sancti Stephani et sancti Germani vel Herchenrado episcopo exiere adque stare deberint. Quod ita et in capella nostra recensenda missa Harnaldo presbitero visi fuerunt stetisse et ea hora protegente devina dextera dei deus omnipotens suum iustum iudicium declaravit, ut homo memmorato Herchenrado episcopo nomine Corellus ad ipso dei iudicium ad ipsa crucem trephidus et convictus aparuit et tunc ipse Herchenradus episcopus in presencia nostra vel procerum nostrorum sibi recognovit vel recrededit, quod nec ipse nec pars eclesie sue sancti Marie vel sancti Stephani seu sancti Germani nullum drictum habebant, per quid ipso Placicio monasthyrio habere potuissent. Proinde nos taliter una cum fidelibus nostris, id sunt Ghaerardo, Bernardo, Radulfo, Hilderado, Ermenaldo, Hebroino, Theudbaldo, Agmone comitibus, Haltberto, Laumberto, Haererico et Anselmo comite palatio nostro vel reliquis quam pluris visi fuemus iudicasse, ut dum ipse memmoratus homo sancti Dionisii vel Folrado abbate nomine Adelramnus iam dicto homine sancti Marie vel sancti Stephani seo sancti Germani nec non et Herchenrado episcopo nomine Corello ad ipso dei iudicio ad crucem ibidem convicuit et ipse Corellus ibidem ad ipso dei iudicio trepidus et convictus apparuit. Propteria iobemus, ut, dum hac causa sic acta vel perpetrata esse cognovimus, ut memmoratus Fulradus abba memmorato Placicio monasthyrio una cum suis apendiciis vel quicquid ibidem pertenere videtur, incontra sepedicto Herchenrado episcopo vel eclesie sue sancti Marie vel sancti Stephani et sancti Germani suisque successoribus ad parte sancti Dionisii monasthyrie sue iure firmissemum habiat evendecatum adque elidiatum et sit inter ipsis in postmodum absque ulla repeticione Herchenrado episcopo vel successoribus suis omneque tempore subita adque defenita seu et indulta causacio.
(C.) Theudegarius recognovit et (SR. NT.: Theudegarius recognovi et subscripsi). (SI. 2. NT.: cognovi valeat.)
Datum quinto kalendas agustas in anno septimo regni nostri; Duria villa in palacio publico; in dei nomine feliciter amen.