Carolus rex Francorum vir illustris et amator ecclcsiarum. Cum nos in dei nomine Longario villa una cum oplimatibus vel pontificibus seu illustribus viris ducibus comitibus ceterique regni principibus sederemus ad universorum causas audiendas. rectaque iudicia terminanda. veniens vir venerabilis Sturmi .abba de monasterio Fuldensi. Ubi sanctus Bonifacius martir corpore quieseit. Hominem quendam Dagaleichum nomine interpellabat coram rege. Quare illas res in loco qui dicitur Omensiat quem domnus et pater noster Pippinus per avum preceprum ad monasterium sancti Bonifacii donaverat, una cum adiacentiis et ad se pertinentibus rebus malo et iniquo studio detineret et ab utilitatibus ecclesie sue prohiberet. Sed ipse Dageleih presens stare iubebatur. Causamque illitam nullatenus poterat denegare. Nec iustam quivit obtendere rationem propter quid res nominatas habere posset. Statim rege et omnibus qui aderant cogentibus abdicatas cum iuramento ipsas res restivit. Et reconsignavit iniuste oblata abbati prefato sanctoque martiti Bonifacio. Et proiecta festuca ut mos est promisit se ulterius non intromissurum. Proinde nos talia una cum fidelibus nostris iudicavimus sufficere vadium et obsidem ab ipso Dagalego suscipere. Ne se ulterius de bonis sancti Bonifacii a nobis et patre nostro traditas possideat, teneat, et utatur secundum indigentiam monasterii et fratrum suorum nullusque postmodum impediat vel contradicat prefatas res cum omni utilitate sua. [Actum quod fecit mense novembrio die III. in anno IIII. regni nostri. Thiotgaudus recognovit et subscripsit.]