Selbstverkauf einer Person nach einem Diebstahl an ihrem Herrn und dessen Ehefrau an dieselben.
HIC EST VENDICIO QUI SE IPSUM VINDIT
Domno mihi illo necnon et coniux sua illa ego illi.
Quia coniuncxerunt mihi necligencias, quod res vestras furavi, et in aliter transagere non possum, nisi ut integrum statumastatum] für stratum Fu2, so auch Zeu meum[fol. 139v] | in vestrum debiam inplecare servicium, ergo constat, me nullo cogente imperium, set plenissimam voluntatem eabvoluntatem ea] voluntate mea Zeu et si de hac causa reprobus aparuerit, pro ipsa necligencia integrum statum meum in vestrum servicium oblegare. Debiam acciderecaccidere] accipere emendiert Zeu a vobis precium, in quod mihi conplacuit, soledus tantus, ut quicquid ab odierno diae de memetipso facere volueritis, sicut et de reliqua mancipia vestra obnoxia, in omnibus Deo presole abeatis potestatem faciendi, quod volueritis. Si fuerit ego ipsi aut aliquis de propinquis meis vel qualibet extranea persona, qui contra hanc vindicione, quem ego bona volumtate fieri rogavi, agere conaverit, inferit inter tibi et fisco soledus tantus, vobis conponat, et quod repetit vindecare non valeat, et hec vindicio atque volomtas mea firma permaneat.