Liutulf, Merolf, Zaizzo und Piscolf, die Söhne des Marulf, anerkennen vor dem Grafen und den Gaugenossen die von ihrem Vater an Sanct Gallen gemachte Schenkung seines gesammten Besitzes in der Mark Nibelgau und übertragen diesen Besitz von neuem an Sanct Gallen.
Datierung: 766 06 07
Perpetrandum est unicuique, quod evangelica vox admonet dicens: date et dabitur vobis. In Dei nomine Liutulfus et Merolfus et Zaizzo et Piscoffus, filii Marulfi, confessi sumus ante Cozperto praeside et ante pagensis nostros, quod genitor noster Marulfus omnem hereditatem et substantiam suam tradidit ad monasterio sancti Gallonis, qui constructus est in pago Arbonense, ubi eius sacros requiescit corpus. Et nos post haec exuti de omni re paterna nostra revestimus Wolframmum monachum et missum ipsorum monachorum per tribus diebus et per tribus noctibus, et per beneficium ipsorum monachorum reintravimus. Et post haec convencione facta nos fratres filii Marulfi, consentiente Cozperto comite, ante pagensis nostros omnem rem nostram et hereditatem paternam cummunis manibus tradidimus ad ipsum superius nominato monasterio in manus Winidharii tecani et monachi. Et in ea ratione tradimus, ut sicut debuemus regi et comite servire, ita ipsam terram ad ipsum monasterium proserviamus, et per beneficium ipsorum monachorum per cartulam precariam post nos receperemus. Et si filii nostri et agnitio eorum hoc facere voluerint, ipsas res proserviant atque possedeant in beneficio ipsorum monachorum, sin autem, redant. Et hoc est, quod genitor noster Marulfus tradidit et nos quattuor filii eius superius nominati, quicquid in pago Nibalgaunensi in ea die habuimus, id est campis, silvis, curtis, curtilibus, casis, casalibus, pratis, pascuis, viis, aquis aquarumque decursibus, et omnia, quicquid in ipsa marcha Nibalgauge, omnia ex integro tradimus adque transfundimus, in ea ratione, quod superius scriptum est. Et ipsum censum in silvaticas feras, quantum possumus consequi, solvamus, et quantum non possimus, quod ceteri paginsi nostri faciunt regi aut comite, ita et nos ad ipsum monasterium faciamus. Et si quis vero, quod futurum esse non credimus, si nos ipsi aut aliquis de heredibus nostris aut ulla opposita persona, qui contra hanc cartulam traditionis veniret aut eam infrangere voluerit, non solum quod ei non liciat, sed tantum et alium tantum, quantum cartula ista continet, ad ipsum monasterium restituat, et in discutienti fisco multa componat, id est auri uncias duas et argenti pondos IIII coactus exsolvat, et si repetit nihil evindicet, sed presens cartula ista omni tempore firma et stabilis permaneat cum omni stibulatione subnexa. Actum Nibalgauia villa publica, ubi cartula ista scripta est coram multis testibus, in anno XV regni domni nostri Pippini regis Francorum. Dadum fecit mensis iunius, dies VII. Ego Hamedeos clericus et lector, rogitus et fratribus, scripsi et subterscripsi. † Liutulfi, qui hanc tradicionem fieri rogavit † Merulfi fratris eius, qui hanc traditionem fieri rogavit. † Zeizzonis, fratri eorum, qui hanc tradicionem fieri rogavit. † Piscolfi, fratri eorum. † Scrutolfi. † Liutbrandi. † Hiltibrandi. † Heribrandi. † Ruadhari. † Truogoni. † Ratboti presbiteri. † Sigifridi. † Tacoberti. † Ratbaldi. † Herimanni. † Heio. † Ricbaldi. † Strocgoni. † Patarih. † Chuniberti. sig. Ruodberti. † Heriberti. † Annoni. † Wanincki. † Herimot. † Erchanpoldi. † Baldmuoti.