L’empereur Henri IV, à la demande de l’abbé Rodolphe, confirme aux monastères de Stavelot et de Malmedy leurs possessions anciennes et nouvelles et leurs immunités.
Datierung: 1089 11 22
Ausstellungsort: Mayence
(C.) IN NOMINE SANCTAE ET INDIVIDUAE TRINITATIS. RESPECTU| divinae miserationis electus tertius Heinricus gratia Dei Romanorum imperator augustus et patritius. Quoniam comperimus auctoritate sanctae Scripturae omnem | hominem de bonis exemplum accipere debere, dignum et justum fatemur, id magis imperialem celsitudinem sollicitius decere servare. Debet enim auctoritas tantae sublimitatis aliquando revolvere, qualiter res ecclesiarum Dei sitae sint | et quae a praecedentibus regibus vel imperatoribus in eis servientibus tradita sint et ab eis tradita vel concessa auctoritatis suae renovare ac roborare litteris. Unde noverit numerositas fidelium nostrorum tam praesentium quam | futurorum illustrem virum abbatem Rodulfum de monasteriis Stabulaus sive Malmundarium cognominatis, quae utraque quondam corporaliter vivens sanctus Remaclus sumptu et auxilio Sigiberti regis infra forestem nostram [in] | saltu Arduennae fabricavit et consecravit, in quorum etiam principali, id est Stabulaus, corporetenus sibi quiescere complacuit, nos cum monachis suis adisse et scripta vitae ipsius agii confessoris Christi Remacli nec non et praecepta regum | Sigiberti, Hildrici, Theodorici, qui petitione ejus et ammonitione constructores fuerunt ipsorum locorum et sanccita imperatorum Karoli, Ludowici, trium Ottonum, sed et serenissimae memoriae Heinrici imperatoris genitoris | nostri detulisse et postulasse nostram celsitudinem ut omnia appendentia vel tradita ipsis ecclesiis, a tempore sancti Remacli per succedentia tempora, nostrae imperialis praeceptionis firmaremus auctoritate. Est igitur nostra dignatione | sanccitum, ut quicquid praedecessorum suorum temporibus in illis locis fuit traditum aut condonatum, seu quod abbati Popponi imperator Heinricus ob suae animae mercedem in Hasbanio reddidit boneficium, sive quod a divae memoriae avo nostro ipsi fuit restitutum a comite Herimanno exherede mortuo per aliquanta tempora injuste detentum, Scalentin videlicet et Palisiol cum omnibus appenditiis suis, nec non et decimas aecclesiarum quas | praedecessoribus ipsius praedecessores nostri imperatores dederunt et confirmaverunt, et quicquid ad ipsa loca emit, sextam videlicet de Amblava et Tumbis a comite Godefrido de Engeis vel quod de bono aecclesiae | concambiavit Wendengais et Corworoimon abbatis sancti Maximini data villa Asteleburna loco concambii, seu quod ab Hathelino episcopo Bavebergense et ejus praeposito Liupoldo concambiavit prediolum scilicet | Lukesenges pro Wendengiis et duobus mansis apud Andernaicum et pro nona de Buobarde sine aliqua infractura maneat inconvulsum. Quoniam vero praedecessores nostri reges vel imperatores | suae auctoritatis firmitate ipsis locis sancciverunt, ut advocatus ipsorum monasteriorum in cortibus ad ipsa loca respicientibus non praesumat mansuras aut paraturas facere redibitiones vel | freda exigere aut placitum tenere aut parefredos sumere sibi sine permissu abbatis vel voluntate. Eadem et nos ipsi abbati et ejus sucessoribus firmando corroboramus bannique nostri impositione ne | deinceps quisquam haec audeat infringere vigoramus et quicquid sane adquisitum reperit in quibuslibet rebus aecclesiae roboratur nostrae praeceptionis auctoritate, habens emunitatem ab omni advocatorum | infestatione. Et quoniam monachis Malmundarii constitutis, sanccita antiquorum regum vel imperatorum non suffecerunt, sed sub duobus abbatibus rescindere eadem monasteria laboraverunt, | quod a temporibus sancti Remacli adhuc manet inconvulsum: propter hoc, inquam, ne aliqua deinceps inter eos controversia fiat, quod evenisse temporibus domni imperatoris Ottonis secundi constat, | quodque infra annos pueritiae nostrae nos quorumdam non sano depravatos consilio per quinquennium et eo amplius tempore contigit evenisse, sed apud curiam nostram Leggiae celebratam in Pascha | anno videlicet MLXXI° incarnationis dominicae, ipsi sancto Remaclo nobis praesentialiter oblato causa expetendae justitiae, qui utrorunque coenobiorum fundator illic per miracula, quae Deus omnipotens | per eum nobis et fidelibus nostris praesentibus dignatus est ostendere, claruit esse veracissime quod a nobis erat discissum injuste, fatemur nos juste sibi redditum perpetualiter redintegrasse. | Et ideo statuimus firmissime secundum nostrum imperiale edictum, ut sub unius abbatis regimine, sicut jugiter permansit utrunque sit deinceps subjectum coenobium. Et ut haec nostrae concessionis | ac renovationis atque confirmationis de omnibus his plenior habeatur auctoritas, manu propria hoc praeceptum subterfirmavimus et sigilli nostri impressione insigniri jussimus.
SIGNUM DOMNI HEINRICI ROMANORUM IMPERATORIS AUGUSTI (L. M.).
HUMBERTUS CANCELLARIUS VICE RUOTHARDI ARCHICANCELLARII RECOGNOVI (L. S.).
Data est X kal. decembr. anno ab incarnatione Domini millesimo LXXXVIIII, indictione XII, anno autem domni Heinrici tertii Romanorum imperatoris augusti, regni quidem XXXVI, imperii vero VI. Actum Magontiae in Christi nomine feliciter. Amen.