Datierung: 862-867
Arcanum diuinae dispensationis ministerium sollicitudini pontificum eiusdem pietatis gratia misericorditer satagendum prouidit, dum curam fidelium populorum, sollicitudinem et regimen idem pastor pastorum pastoribus a se destinatis committere disposuit ita dicendo Petro apostolorum principi: Si diligis me, pasce oues meas itemque: Ecce, inquit, sathanas expetiuit uos, ut cribaret sicut triticum. Ego autem rogaui pro te, ut non deficiat fides tua, et tu aliquando conuersus confirma fratres tuos. Unde conuenit, ne grex dominicus saeuissimis luporum dilanietur morsibus neue fluctuoso improuide naufragetur procellarum turbine, pastorali tueatur mucrone, sustentetur baculo, subleuetur iuuamine. Proinde ecclesiae sanctae fraternis prouide consulens utilitatibus sancta mater Romana ecclesia per Nicolaum eiusdem apostolicae sedis pontificem ad multorum fidelium perducere statuit agnitionem, qualiter per Erardum sanctae metropolis Turonicae episcopum monasterium beatissimi confessoris Martini lugubre desolationis compererit detrimentum, scilicet quomodo praedictus locus deuastationis insolitae malum a Normannorum perfida gente pertulerit et qualiter motu eiusdem classici exercitus discursus pessimi periculosa damna perpessus sit. Sed ob restaurationem eiusdem loci clerique ibidem consistentis subsidia consultu suorum fidelium pietatis suae munere princeps eiusdem regni Karolus auctoritatis suae praeceptum ex quibusdam rebus ipsi loco ac fratribus eiusdem congregationis specialiter pertinentibus et in priuilegiis praedecessorum nostrorum apostolicorum ac praeceptis orthodoxorum regum nominibus propriis assignatis renouare ac facere studuit, ut remoti a saecularibus curis et sequestrati mundialibus laqueis caelesti intenti militiae diuinae seruituti libero corde possent uacare. Pastorali igitur respectu praesul antedictus cum collegio sacerdotum fideliumque plurimorum paternitatis nostrae mansuetudini praesignatum dirigens praeceptum huius sanctae sedis Romanae, cui Deo auctore deseruimus, corroborationis priuilegium pro maiori et uberiori firmitatis tenore humili supplicatione statuit expetendum, ut sacerdotali pariter et regio commissae sibi oues munitae tutamine inoffenso pede diuinis mandatis possent intendere et in his exequendis operam dare. Perspecto igitur regalis munificentiae edicto simulque uotis et precibusa tot fidelium annuendo statuimus et huius sanctae et apostolicae sedis decreto firmamus, ut, sicut eiusdem praecepti series continet, ita decanus, sacerdotes clerus eiusdem monasterii res omnes sibi munere regio concessas cum uniuersitate suorum appendicium perpetuo possideant integerrime, ita ut nullius potestatis uir quicquam exinde de eorum dominio uel possessione praesumat auferre, in quo misericordiae suae beneficium regia dignitas fratribus in eodem caenobio beati Martini morantibus largiri disposuit. Qui autem huius constitutionis institutum irrumpere aut qualibet praesumptione uel occasione temptauerit euertere, perpetuae damnationis malum cum sanctae legis praeuaricatoribus se nouerit perferre, nisi digna satisfactione correxerit, quod temeraria cupiditate aggredi temptauerit. Potestate igitur in beato Petro apostolorum principe nobis concessa a domino ligandi et soluendi ita eo dicente: Quaecumque ligaueritis super terram, erunt ligata et in caelis et, quaecumque solueritis super terram, erunt soluta et in caelis uirtutis huius confidentia nitentes caeli aditum cupiditatis suae malitiaea obice claudimus sub anathematis uinculo, qui huic pernecessario beneficio in subtractione collatarum rerum consentiens aut cooperator adfuerit, nisi, ut praemisimus, diuino fretus auxilio correctionis munere resipuerit, inuasa restituent ac neglecta satisfecerit. Huius autem definitionis et apostolicae determinationis sententiam inuiolabiliter cunctis fidelibus quaesumus seruandam, quam, ut certius credatur et inrefragabiliter obseruetur, planus propriae subscriptione adnotare curauimus perpetuoque manendam statuimus. Actum est hoc Carolo rege Francorum.