Logo: Universität Hamburg
Logo: Formulae, Litterae, Chartae
Logo: Akademie der Wissenschaften in Hamburg

La Pancarte Noire de Saint-Martin de Tours, brûlée en 1793, restituée d’après les textes imprimés et manuscrits, 105
(EDITION: Gasnault, Les actes privés, S. 63-66, Nr. 3.)

REGEST MABILLE: Vivien, prêtre et chanoine de Saint-Martin, se présente le 17 avril 966, veille de la fête de saint Georges, devant Rainaud, doyen, Hervé, trésorier, et le chapitre des chanoines demandant que, chaque année le jour de la Saint-Georges, les dits chanoines et leurs successeurs fissent une procession et une station solennelles dans l’oratoire de Saint-Georges situé près de l’église de Saint-Etienne, ce que ceux-ci lui accordent. En reconnaissance de cette bonne œuvre, Vivien donne aux chanoines 13 sols de rente annuelle et affecte à l’entretien de la dite chapelle de Saint-Georges, qu’il possédait par héritage, certains biens à lui appartenant, savoir: un arpent et 8 perches de vignes situés dans de faubourg du château de Saint-Martin, du côté du couchant, plus trois quartiers dans l’intérieur du monastère et un verger, une petite vigne et les bâtiments y attenant, situés sous les murs de Châteauneuf, à la droite du pont de pierre, et enfin la maison qu’il avait construite près du dit oratoire de Saint-Georges. Cette fondation est faite à la condition que lui, Vivien, retiendra la dite chapelle et les biens ci-dessus dénommés sa vie durant, à la charge de payer chaque année au chapitre, le 17 avril, la rente de 13 sols, afin que les chanoines n’oublient point de faire la station convenue ce jour-là; après sa mort, s’il existe quelqu’un de ses parents chanoine de Saint-Martin qui veuille prier Dieu et officier dans la dite chapelle de Saint-Georges pour les repos de son âme et de ses autres parents, il détiendra la chapellenie avec sa dotation, sa vie durant, à la charge de payer les 13 sols de rente au Chapitre et de célébrer la messe tous les jours à l’intention des chanoines de Saint-Martin morts et vivants; que s’il n’existait aucun de ses parents chanoine de St-Martin, le chapitre assemblé choisirait parmi ses membres celui qui devrait être investi des fonctions de chapelain.
REGEST EDITION: Dieses Regest ist nicht öffentlich zugänglich.

Datierung: MABILLE: 966 04 17EDITION: 966 04 22
Ausstellungsort: EDITION: Saint-Martin de Tours
EDITION: Gasnault, Pierre: Les actes privés de l’abbaye de Saint-Martin de Tours du VIIIe au XIIe siècle, in: Bibliothèque de l’école des chartes 112 (1954), S. 24-66, S. 63-66, Nr. 3.

Anno incarnationis dominicae in DCCCCLXVI, X scilicet kalendas mai, quando vigilia sancti Georgii martyris erat celebratura, venit Vivianus, gregis beati Martini sacerdos, divina ammonitus inspiratione, in capitulum fratrum ante presentiam Rainaldi tunc temporis decani et Ervei thesaurarii caeterorumquo canonicorum ibi residencium, deposcens humili affectu ipsorum caritatem ut omni anno, quandiu orbita saeculi volveretur, tam ipsi quam successores eorum in sollempnitate beati Georgii martyris, quae crastina die erat ventura, stationem facerent in quodam oratorio ipsius juxta ecclesiam sancti Stephani locato, vigiliam scilicet inibi sero prenotatae diei post vesperos et in crastinum missam devote persolventes. Cujus ipsi postulationem non incongruam sed salutiferam esse perpendentes, communi assensu confirmaverunt pollicentes se in posterum quod ipse petebat Vivianus promtissime facturos. In recompensatione ergo tantae eorum devotionis dedit eisdem fratribus ipsa die prefatus Vivianus sacerdos ad consolationem tredecim solidos denariorum et tradidit praescriptae cellae sancti Georgii quam ipse per successionem quorumdam parentum suorum tenere videbatur, quasdam res suas perpetualiter habendas, id est in suburbio castelli sancti Martini ex parte occidentis arpennum I de vinea et perticas VIII et in monasterio quartarias III, ad portam etiam pontis saxonum in dextera parte subtus murum castelli dedit quoddam viridiarium cum mansionibus et vineola, quam ipse edificavit, cujus terrae medietatem comparavit isdem Vivianus sacerdos solidos XL de Gimmone et Viviano fratribus et sancti Martini canonicis, alteram vero medietatem per successionem parentum hereditavit, mansiones insuper, quas ipse juxta prefatum oratorium beati Georgii construxit, similiter ibidem condonavit, eo scilicet tenore saepefatus Vivianus sacerdos premissas res jam dicto locello sancti Georgii pro remissione suorum criminum parentumque suorum tradidit ut, quamdiu ipse superstes fuerit, easdem res omnes cum omni teneat emelioratione, solvens omni anno sancti Martini canonicis in festivitate sancti Georgii martiris, quae evenit VIIII kalendas mai, prefatam consolationem tredecim solidorum, ut ipsi fratres scilicet explere non differant voluntarie prescriptam stationem. Post ipsius quoque obitum, si aliquis propinquus ejus sancti Martini canonicus utilis et religiosus extiterit et in saepefata cellula sancti Georgii Dominum exorare pro delictis prenotati Viviani et parentum ejus devote voluerit, ipsum oratorium cum omnibus rebus supradictis sine ullius contradictione teneat, solvens annuatim fratribus premissam consolationem et decantans vel perorans omnibus diebus vitae suae in eodem loco propriam missam pro totius gregis sancti Martini vivis ac defunctis. Si vero ex ipsius Viviani parentela ullus non superfuerit propinquus, tunc eligant fratres unum sancti Martini gregis sacerdotem religiosum et D[eum tim]entem, cui sine aliquo munere malae cupiditatis prenomina[tam] ecclesi[am] sancti Ge[orgii cum omnibus rebus sibi] ipsi traditus committant quatenus ibidem, sicut diximus, diebus quibus advixerit ipsius [Viviani sacer]dotis et totius sancti Martini congregationis in sacris orationibus memoriam habeat et saepefatam consolationem fratribus reddat. Ergo si fuerit aliquis sancti Martini prelatorum iniqua seductus cupiditate qui pro largitione rerum hujus elemosinae Viviani umquam aliquid munus exigere ab aliquo tamquam ex propriis rebus voluerit, et ipse qui dederit et ille qui acceperit sub anathematis simul maledictione vel obligatione dampnentur, nisi citissime resipuerint. Hoc indiculum premissae diffinitionis vel traditionis statuerunt seu devoverunt fratres congregationis sancti Martini generaliter suis temporibus manere inviolabile et, ut a successoribus eorum per diversa temporum curricula perhenniter conservetur, propria manuum subscriptione corroboraverunt.

Rainaldus sacerdos atque decanus subscripsit. Odilardus presbyter et subclaviger subscripsit. Franco presbyter subscripsit. Erveus diaconus atque archiclavis subscripsit. Gerardus sacerdos subscripsit. Rainaldus diaconus subscripsit. Vivianus levita subscripsit. Raino sacerdos atque precentor firmavit. Andraldus diaconus subscripsit. Hildemodus presbyter subscripsit. Odo sacerdos subscripsit. Deusdet presbyter subscripsit. Hugo presbyter subscripsit. Beraldus sacerdos subscripsit. Gauzfredus sacerdos subscripsit. Rodolfus diaconus subscripsit. Adalgualdus sacerdos subscripsit. Mainardus levita subscripsit. Otbertus diaconus subscripsit. Aitardus levita subscripsit. Ingelbertus presbyter subscripsit. Odilo diaconus subscripsit. Guilelmus levita subscripsit. Gauzbertus diaconus subscripsit. Fulco levita subscripsit. Vulgrimus levita subscripsit. Constantius diaconus subscripsit. Gauzlinus levita subscripsit. Erilannus subdiaconus subscripsit. Raimunnus diaconus subscripsit. David subdiaconus-subscripsit. Gualterius subdiaconus-subscripsit. Gualcherrius diaconus subscripsit. Rainaldus acolytus subscripsit. Immo acolytus subscripsit. Fulcradus acolytus subscripsit. Guitbertus acolytus subscripsit. Hugo clericus subscripsit.

Datum est autem hujus institutionis indiculum X kalendas mai, Turonis castello sancti Martini, in pleno fratrum capitulo, anno jam XII regnante rege Hlothario.

Adagmarus gregis beati Martini diaconus quamvis indignus et ejusdem scholae primus vel cancellarius rogitus scripsit atque subscripsit.