REGEST MABILLE: Robert, comte et abbé de Saint-Martin à la supplication des chanoines rend à la manse du chapitre la ville de Doussay, située en Poitou, que le roi Charles avait jadis donnée à la communauté des religieux, mais dont les abbés profitant des troubles suscités par les Normands s’étaient émparés. Le comte Robert allant visiter le jour de Pasques le tombeau de saint Martin qui était alors dans la ville de Tours, se fit lire le diplôme de donation du roi Charles, puis mettant son gant sur le bloc qui renfermait le corps du saint, il restitua solennellement la dite terre à condition que les chanoines prieraient Dieu pour le nouveau roi Eudes son frère, pour lui Robert et pour Robert, autrefois comte et l’abbé de Saint-Martin, son père. Il établit aussi que le jour anniversaire de cette restitution, à savoir le 1er avril, les chanoines auront un repas entier, qu’ils célébreront l’office pour lui et que son nom sera marqué dans leurs prières.
REGEST EDITION: Dieses Regest ist nicht öffentlich zugänglich.
Datierung: MABILLE: 897 03 27; EDITION: 895 03 27
EDITION: Bautier, Robert-Henri (Hg.): Recueil des actes de Robert Ier et de Raoul rois de France (922-936), Paris 1978 (Chartes et diplômes relatifs a l’histoire de France 13), S. 150-155, Nr. 40.
Multipliciter multiplex omnipotentis Dei misericordia per plurimum voluit honorare genus humanum, dum cuique mortali largiri dignatur, ut ex rebus temporalibus coelestia regna mercari valeat, et ex caducis ac transitoriis aeternae felicitatis indefessa gaudia ab ipso Domino percipere mereatur, voce divina clementer omnibus hominibus fidelibus dicente: «Quicumque dederit calicem aquae frigidae tantum in nomine meo, non perdet mercedum suam». Et ut fiducialius quicumque praeceptum Domini custodierit, idipsum appetat, sustentatur cujusdam sanctissimi patris promissione dicentis: «Fiducia magna erit coram summo Deo eleemosina omnibus facientibus eam». Quocirca ego, in nomine summi Salvatoris Dei, Rotbertus, misericordia Dei comes et abbas inclitae congregationis Beati Martini, notum fieri volumus omnibus sanctae Dei Ecclesiae fidelibus, presentibus et futuris, quoniam operae pretium nobis extitit ut diversas calumnias hujus saeculi, qualiter Deo et sancto Martino servientes levius ferrent, secundum nostrae possibilitatis modum tractaremus et rationabiliter procurare studeremus, quatenus exinde Dominum propitium habere mereamur, sanctumque Martinum, patronum nostrum, in nostris necessitatibus pium suffragatorem. Igitur pro amore Dei omnipotentis et eximii confessoris sui Martini reverentia, reddimus domino nostro sancto Martino suisque canonicis quoddam praedium situm in pago Pictavensi, Dociacum scilicet, cum omnibus suis appenditiis et adjacentiis simulque cum omnibus rebus quacumque lege ad eamdem villam aspicientibus vel pertinentibus; quam quidem villam delegaverat olim gloriosissimus rex, senior noster, dominus Karolus canonicis Sancti Martini per praeceptum, ut sicut aliae villae ad ipsos fratres pertinentes illis ad illorum usus deserviebant, ita et haec omni tempore usibus eorum deserviret. Sed quia paganorum saevitia occiduas occupavit partes, eam iidem fratres cupiditate malorum hominum amiserunt et diu servitium ex ipsa perdiderunt: nos vero, rei veritatem cognoscentes et saepissima eorumdem clericorum deprecatione tacti, jussimus praeceptum saepius ante nos recitare, et praedictae villae nomen in eodem praecepto reperientes, qualiter eadem villa ad proprium rediret servitium nostra mercede studuimus tractare. Tunc consilio nostrorum fidelium admonitus et clericorum ibidem servientium deprecatione commotus, limina Beati Martini expetii, ut praeclaram solemnitatem Paschae, more sancto, in Beati Martini ecclesia exsolverem et summa devotione ad ejus sepulchrum veniens, ut idem piissimus confessor meorum peccatorum molem sua miseratione minueret, per gantum nostrum ad ejus glebam, ubi ipse eximius confessor requiescit in urbe Turonica, eam reddidimus; quatenus sub integritate deinceps absque ullius abbatis subtractione tenere et possidere possint fructibusque illius frui, veluti proprii possessores et domini valeant et promptiores in Dei servitio in dies apparere, frequentiusque aurem Domini pro imminentibus periculis pulsare, in qua mercede gloriosum et a Deo electum regem, dominum et seniorem ac germanum nostrum, Odonem, participem volumus adesse; quatenus pro his et aliis beneficiis, quae quotidie a sui regni fidelibus amministrantur, praesentem vitam gloriosus futuramque facilius obtinere mereatur, deinde nos qui hujus beneficii fideles executores et operatores adsumus, divina misericordia intercessioneque sancti ac domini nostri Martini in omnibus saeculi incommoditatibus praeveniri mereamur, futurique commoda eorumdem canonicorum fidelibus precibus adjuti, adipisci nichilominus possimus, illorumque continuis annumerari orationibus, quae tam in missarum solemniis quam in melodiis psalmorum fiunt, unusque ex ipsis in medio apparere. Insuper etiam ejusdem muneris beneficio simul consortem volumus esse dominum et genitorem nostrum Rotbertum gloriosum, dum vixit in terris, comitem et ejusdem loci abbatem, quatenus, pietate praedicti patroni subventus, perfrui mereatur sempiterna gloria. Volumus ergo et statuimus, ut in ipso die quo eam reddidimus, iidem fratres plenam exinde habeant refectionem, scilicet VI kalendas aprilis, et pro omnium nostrum excessibus in commune Domini misericordiam implorare et plenum peragere officium studeant, quatenus memoria nostra semper in illo maneat loco et recitatio nominis nostri continuo eorum orationibus vigeat. Si vero fuerit aliqua intromissa persona abbatam vel aliorum procerum, quae, cupiditate temporalium rerum seducta, contra hanc spontaneam oblationem venire aut calumniam inferre temptaverit, inprimis iram Dei omnipotentis incurrat et offensam sancti Martini sentiat, nisi si citissime a sua pessima voluntate retraxerit et dignam satisfactionem Deo et sancto Martino ejusdemque loci canonicis ex sua persolverit temeraria praesumptione. Obsecramus jam tandem omnes successores nostros, ut, sicut sua vota stabilia voluerint fore, ita hanc nostram auctoritatem sinant permanere inviolabilem. Et, ut haec auctoritas et devotissima oblatio pleniorem in Dei nomine obtineat effectum, manu propria eam subscripsimus et nobiles laicos subscribere rogavimus.
Rotbertus, comes et inclitae congregationis Sancti Martini abbas, per hoc signum sanctae crucis subterfirmare studuit.
Erbernus, misericordia Dei archiepiscopus, huic auctoritati subscripsit.
Signum Ardrardi, vicecomitis
Signum Fulcradi, vasalli.
Signum Gundacher, vasalli atque auditoris.
Signum Eirici, vasalli et ejusdem Rotberti consiliatoris.
Signum Adalmari, vasalli et legis doctoris.
Signum Gandalberti.
Item signum Fulcradi.
Signum Gualterii.
Signum Tancradi.
Signum Attonis.
Signum Ebolonis, vicarii et auditoris.
Signum Benedicti, similiter et legis portatoris.
Signum Abbonis.
Data est haec contulitionis vel potius restaurationis et redditionis auctoritas VI kal. aprilis, in die sanctissimo Paschae, Turonis, coram corpore beatissimi, anno VIII regnante domino Odone rege.
Ego Archanaldus levita, scolae Sancti Martini secundarius, rogatus, scripsi et subscripsi.