Logo: Universität Hamburg
Logo: Formulae, Litterae, Chartae
Logo: Akademie der Wissenschaften in Hamburg

La Pancarte Noire de Saint-Martin de Tours, brûlée en 1793, restituée d’après les textes imprimés et manuscrits, Nr. 37
(EDITION: Thesaurus Novus Anecdotorum 1, Sp. 68-69.)

REGEST MABILLE: Gulfard avait été voué dès son enfance au monastère de St-Martin. Ses parents l’avaient offert au tombeau du saint par un mode de tradition qui était encore dans toute sa nouveauté. On lui avait coupé les cheveux et on les avait déposés avec ses armes (car il était de naissance noble) sur le dit tombeau près duquel il avait passé ses jours. Il déclare, par cet acte, vouloir donner au saint, qui possédait déjà sa personne, les biens qui lui appartenaient en Touraine dans la viguerie de Maillé, dans la villa de Lignières, et dans la viguerie de Montlouis, dans la villa de Greux. Il fait cette donation à la condition que Sigelaus, clerc, et le diacre Raganardus possédoront, après son décès, les dits biens leur vie durant, à la charge de payer chaque année à la communauté, le jour anniversaire de son décès huit muids de pain et huit muids de vin, un demi muid à l’hôpital, ainsi que dix livres de cire, et le jour dé la fête de St-Martin, dix autres livres de cire; et veut que ces redevances soient fidèlement acquitées par ceux qui posséderont par la suite les dits biens.
REGEST EDITION: Donatio Gulfradi diaconi facta ecclesiae S. Martini Turonensis.

Datierung: MABILLE: 785 06 22
EDITION: Durand, Ursin und Edmond Martène (Hgg.): Thesaurus Novus Anecdotorum Tomus Primus, Paris 1717 (Thesaurus Novus Anecdotorum 1), Sp. 68-69.

Inter reliquas poenitentiae species, ut haec una vanum, ut mortalis quilibet degens in hac periculosa peregrinatione, perpendens pondus peccaminum justo libramine, possit res suas erogare, seque redimere, quia scriptura teste, eleemosyna sic extinguit peccata, velut aqua ignem. Idcirco in nomine sanctae et individuae Trinitatis, ego Gulfradus coenobii gloriosi confessoris domni Martini, quo ipse pretiosus domnus corpore requiescit, humillimus levita, tractans quotidie modum fragilitatis humanae, necnon molem meae nequitiae, sive pavens utriumque diem judicii, quatenus propitium in eo merear habere omnipotentem Deum, omnesque ejus sanctos adjutores, meisque omnibus exutus peccatis, offero, dono, trado, atque confirmo omnipotenti Deo, necnon S. Martini confessori suo egregio, ad sepulcrum scilicet ejusdem, ubi parentes mei me obtulerunt, novo ordine traditionis per capillos capitis mei, illic arma relinquens et comam, ut ibidem cunctis diebus quibus adviverem Deo sedulum exhiberem officium: quamquam illud digne minime complessem. Idcirco sicut supra insertum est, pro amore patriae caelestis, animaeque meae remedio, necnon genitoris mei et meae genitricis, offero omnipotenti Deo, et S. Martino domno meo, ut veniam ante tribunal Christi adipsci mercamur ex omnibus facinoribus nostris, hoc est proprium meum, qui ex succesione parentum meorum mihi legibus evenit, necnon et de quolibet adtractu ad me noscitur pervenisse, qui est in pago Turonico, in vicaria Muliacense, in villa scilicet Linarilias cum omni sua integritate atque supposito, suisque omnibus adjacentiis, et in alio loco in ipso eodemque pago, in vicaria Laudiacense, in villa Grusso proprium meum, qui de parte parentum meorum mihi legibus evenit, similiter cum omni supraposito suisque adjacentiis, sicuti a me praesenti tempore possideri videntur, totum et integrum de jure meo in potestatem et donationem S. Martini dono atque transfundo, eo quidem tenore, ut quamdiu advixero tenere et possidere faciam. Post meum vero decessum Sigelaus clericus et Raganardus diaconus memoratas res diebus quibus advixerint teneant et possideant, ea videlicet ratione ut annuatim in die obitus mei dare studeant fratribus congregationis S. Martini VIII. modia .... modium I. vini, et in illo pullatorio I. modium. Post horum quoque decessum quicumque custos extiterit sepulcri B. Martini, memoratas res sine aliqua tarditate atque alicujus expectata traditione seu consignatione in suam revocare studeat dominationem; eo scilicet tenore, ut memoratam institutionem in die depositionis meae exsolvat. Insuper et tam ipse quam praedicti successores mei in transitu B. Martini illud dare studeant, cereum de libris X. similiterque in die depositionis meae. Si quis autem hujus facti temerator aut violator existere conaverit, videlicet aut ego aut ullus ex heredibus meis vel coheredibus seu aliqua introducta, aut aliunde emissa persona, quae contra hanc donationem aliquam calumniam vel repetitionem generare tentaverit; illud quod repetit non vindicet: insuper vero particeps Judae proditoris effici mereatur, easque plagas seu maledictiones quae in CVIII. psalmo de eo prophetatae sunt sentiat, et hoc quod in alio psalmo scriptum est de eo loco ubi legitur: Deus meus, pone illos ut rotam usque ad eum locum ubi legitur: Et cognoscant quia nomen tibi Deus, hoc vero excepto cui molestiam fecerit, solidorum II. mulctam coactus exsolvat. Haec quoque cessio in eis et aliorum bonorum hominum manibus roborata, omni tempore firma et stabilis, Domino auxiliante, valeat permanere. Ego Gulfardus diaconus hanc cessionem a me factam signavi.