Ego Egbertus treuericae sedis episcopus videns monasteria et ecclesias nostrae diocesis omnibus aecclesiasticis usibus a diebus antecessorum nostrorum usque ad nostra tempora miserabiliter desolatas atque in id redactas ut vix esset spes eas reparandi placuit si non omnibus possem saltem aliquibus pro posse succurrerem. Satius ducens quasdam ex illis meis diebus restaurare quam omnes neglectas relinquere quod nunquam convenientius aut stabilius fore credidi quam si unicuique loco propriam terram ut antiquitus statutum et concessum est deliberarem Cumque in hoc minime prevalerem nec desiderii mei compos in hac re effici possem presertim cum ipsius episcopii maxima pars militibus esset in beneficium distributa ita ut nulli locorum propria hereditate prodesse possem. Illud incidit consilii quatenus ex aliorum terra locorum sumerem unde aliquid ad manum meam tenui quo alia reedificarem unde nichil habui. Quod factum stabile et firmum ea volui conditione ut nichil ex his que taliter ecclesiis contuleram vel a me vel a quovis successorum meorum divelleretur nisi aut melius aut eque bonum vice eius restitueretur hanc cartam ego Egbertus archiepiscopus ipsam die dedicationis conscriptam astante clero et populo recitare iussi et signi nostri impressione atque proprie manus subscriptione firmavi. Acta sunt hec felicitcr Treueris anno dominicae incarnationis DCCCCLXXX indictione VII regnante Ottone II romanorum imperatore augusto. –
