Quoniam que temporalia sunt [mutacioni subjacent et oblivionis incommodo a memoria cito recedunt, nisi scripto commendentur, inde est quod per presentium annotacionem significandum duximus tam futuris quam presentibus quod] ego R[obertus], Majoris monasterii abbas, et nos ejusdem ecclesie monachi, querelam habuimus implicitam et diu exagitatam contra R[obertum], Bellaebranchiae abbatem et ejusdem loci fratres, super videlicet quodam homine G. Grandini nomine et super ejusdem hominis terra. Qui quoniam G. Majori monasterio et se et terram prefatam ad presens [et] in perpetuum, ut dicebamus, dono concesserat, sed postea levitatis inconstantia ductus a nobis ad abbatem de Bellabranchia se transtulit et quod nobis donum pretulerat, videlicet se et terram suam, se eis mancipando concessit, licet abbate et fratribus de Bellabranchia hec contradicentibus et eum cum suis sibi prius datum fuisse asserentibus, inde est quod diu laboravimus et ad invicem altercando discordes fuimus tum in placitis tum in appellationibus. Ad ultimum vero post tante dissensionis conflictum, actore pacis Deo cooperante, R[obertus], abbas de Bellabrancha, veniens Majus monasterium, ad nos donum quod in pace tenere non poterat, videlicet terram pretaxatam G. Grandini que est in parochia in Boeria, nobis quietam absolvit et sine reclamatione in perpetuum concessit, dicens et approbans ut in deliberatione et beneplacito nostro positum esset si pro tali concessione caritativam recompensationem in aliquo vellemus eis impendere. Placuit siquidem nobis eorum humilitati condescendentibus ne eis ingrati videremur, sed ut ad pacem revocaremur et in dilectionis vinculum recolligeremur, ut de beneficio nostro sibi aliquantulum impertiremur. Concessimus eis itaque ad presens et in posterum possidendum et recipiendum quidquid possidebamus in granea de Toressya, videlicet in primitiis et in decimis messium et vinearum, de terris tamen illis quas tum possidebant dum hec presens charta tradita fuerit. Si quid vero deinceps huic pretaxato loco quocumque modo adquisierint, non super hoc eos absolvimus, sed scedule presentis attestatione nobis eos in hoc plenarie satisfacturos pretermittimus. Acta sunt hec apud Majus monasterium anno ab incarnatione Domini M. C. LX. V, in presentia domni Zacharie, abbatis de Oratorio et domni Petri, abbatis de Busseria, et ipsius R[oberti], abbatis de Bellabranchia, et in eorumdem monachorum presencia videlicet Audierii de Oratorio, et Odonis de Busseria, et Guillelmi de Bellabranchia. Presentis igitur scripti pagina ut inviolata et inconcussa omni permaneat tempore, ego R[obertus], Majoris monasterii humilis minister, et ego R[obertus], abbas de Bellabrancha, nostrorum sigillorum munimine et conventuum nostrorum pariter assensu et auctoritate et supra scriptarum personarum attestacione confirmavimus, concessimus et corroboravimus.