«Sentence rendue par Pierre, chancelier de Chartres, et Symon Berou, chanoine, pour les droictz de l´église de Saint-Hilaire deus au prieur de Fréteval.»
Datierung: XII-XIIIe siècles
P.....Dei gratia cancellarius, et Sy. de Berou canonicus Carnotensis, omnibus Xristi fidelibus salutem. Cum controuersia esset inter priorem sancti Nicolai de Fracta ualle, et presbiterum sancti Ylarii de Grauella, super quibusdam redditibus, quos presbiter ad ius presbiteri pertinere dicebat, et eadem causa nobis, a domino P., sancte Marie in uia lata diacono Cardinali, et apostolice Sedis legato, nobis fuisset commissa, priore et presbitero ad nostram presentiam conuocatis, in hoc post multas altercationes conuenerunt, quod decanus Vindocinensis a presbiteris, qui diu in ecclesia sancti Ylarii ministrauerant, et a laicis rei noticiam habentibus, tam hiis quam illis iuratis, inquireret diligenter de iure tam prioris, quam presbiteri, in ecclesia sancti Ylarii de Grauella, et inquisitionem nobis scriptam sub sigillo suo clausam transmitteret. Ipsi autem prior et presbiter fidei interpositione firmauerunt, quod quicquid secundum inquisitionem decani Vindocinensis statueremus, tenerent, et sine contradictione obseruarent. Perlecta itaque prefati decani scriptura, et diligenter inspecra, habito cum uiris prudentibus consilio, dicimus haec quae sequuntur ad ius prioris seu presbiteri in ecclesia de Grauella pertinere. In festo omnium sanctorum, et in natiuitate Domini, et in festo sancti Hylarii, et in pascha, due partes oblationum pertinent ad priorem, tercia ad presbiterum. In purificatione sancte Marie due partes candelarum ad priorem super unumquodque altare, una congrua candela retenta. In crastino natalis Domini, et in crastino pasche, et in die ascensionis, percipere debet prior duas partes panum oblatorum uel denariorum, qui pro pauperibus offeruntur. In festo autem omnium sanctorum, et in natali Domini, et festo sancti Hylarii, et in pascha, panes ex consuetudine debentur, qui si in predictis festis non reddantur, quandocumque postea reddentur, presbiter tenetur priori duas partes exsoluere, uel denariorum, si pro panibus reddantur. Presbiter in unaquaque missarum suarum retinebit unum denarium pro thure, duos denarios clerico suo, si diaconus fuerit dabit sex denarios, si subdiaconus quatuor, si infra ordines tres. In pascha retinebit precium pro buxo, et pro linteaminibus lauandis, nisi gratis lauata fuerint. In omnibus festis in quibus prior cum presbitero partitur, prioris seruiens debet esse presens et astans altari, et uidere quod oblationes fideliter pertractentur. Prior autem si in festo sancti Hylarii ad predictam venerit ecclesiam, missam maiorem cantabit, aut a quo uoluerit faciet celebrari. In decimis agnorum, et lanarum, et uitulorum, et porcorum, et canabis, et lini, habebit prior duas partes, tertia presbitero competente. In terra autem ad ius proprium prioris pertinente, si eam prior propriis sumptibus exeoluerit, presbiter nullam decimam habebit; si autem colonis eam excolendam tradiderit, illius portionis quae ad colonos pertinebit, presbiter tertiam partem decime habebit. Illam autem decimam quam grossam uocamus, scilicet bladorum et uini, prior totam debet percipere, et tamen tenetur singulis annis reddere presbitero duos modios competentis mixtolii. Quod mixtolium, si presbitero displicuerit, prior reddet ei unum modium frumenti, et unum modium siliginis, infra festum sancti Remigii, quandocumque prior voluerit, sed ulterius non potest solucionem differre. Frumentum autem debet equiualere cariori, quod erit in foro Fracteuallis, quatuor denariorum minus pro unoquoque sextario. Idem de siligine duobus denariis minus. De leguminibus autem et nauonibus, de quibus precipue contendebatur, cum quidam iuratorum dixerint quod nunquam uiderant quod presbiter in eis aliquid perciperet, et alii dixerint quod uiderant presbiteros tertiam partem decime percipientes; quidam etiam dixerit quod ipse, dum ministrauit in ecclesia, portionem inde habuit, statuimus ut de cetero leguminum et nauonum presbiter tertiam partem decime integre percipiat. Hec igitur, ut preordinata sunt, statuimus in posterum firmiter obseruari, sub interminacione anathematis, ea qua fungimur auctoritate districtius inhibentes, ne quis huic statuto nostro audeat contraire.