In nomine domini nostri Iesu Christi dei aeterni. Hludouuicus gratia dei imperator augustus. Si circa servos et ancillas dei munificentia nostrae benignitatis intulerimus, credimus hoc ad animae nostrae salutem efficatiter pertinere. Igitur omnium fidelium sanctae dei eclesiae nostrorumque cognoscat industria, qualiter quaedam dei ancilla Asia quondam abbatissa monasterii sanctae dei genetricis Mariae, quod nuncupatur Theodotae, situm in urbe Ticinensi, pro diversis utilitatibus eiusdem monasterii expetiit praecepta a domino ac genitore nostro Hlothario imperatore de quadam terra muroque iuxta monasterium ipsum, qui urbis ipsius terminum includebat, ut ipse tam monasterii septum muniret quam urbis fines usque ad publicam viam includeret. Concessit etiam, ut res omnes, quascumque monasterium idem longo tempore possedit aut postea iuste ac legaliter tam emptione, donatione quam fidelium oblatione adquisivit ac deinceps similiter iuste et legaliter adquirere potuerit, tranquillo iure possideat, et ut nullus rei publicae minister aut aliquis ex iudiciaria potestate presumeret homines eiusdem monasterii liberos aut servos inquietare vel loca ad causas audiendas vel freda exigenda vel tributa aut mansiones vel paratas faciendas nec fideiussores tollendos aut homines eiusdem eclesiae tam ingenuos quam servos super terram ipsius commanentes distringendos nec ullas redibitiones aut inlicitas occasiones requirendas. Et quicquid exinde fisco nostro sperare poterat, in eodem sancto monasterio sollemni et perpetua securitate concessit. Dedit etiam licentiam de silva Carbonaria materiamen ad reparationem ipsius monasterii suscipere ac ligna ad usum ignis habere secundum temporis oportunitatem. Et quando necessitas imminet, navem illius per Ticinensem portum discurrere liceat absque alicuius controversia. Et commutationes rerum omnes, quas predicta Asia fecit, maneant inconvulsae. Et ut liceat eidem coenobio secundum regulam sancti Benedicti de propria congregatione abbatissam eligere. Et sint res eius sub imperiali immunitate defensae. Et si necessitas evenerit, de rebus et familiis ipsius per inquisitionem imperialem rei veritas adprobetur. Nos autem precibus Cailae ipsius monasterii religiosae abbatissae atque congregationis eius stimulati ob animae nostrae mercedem pie considerantes haec omnia, sicut a domino ac genitore nostro concessa sunt, inconvulse concedimus ac firmamus eidem venerabili loco perfruendum, sollemni iure statuimus possidenda, et sub nostra tuitione secure ac sinceriter perseverent. Insuper concedimus in praefato monasterio pro mercede animae nostrae vadum unum in Pado ad piscandum, ubi nominatur Caput lacti, habentem terminum superiorem in Cocuzo Gepidasco, inde percurrit ad eum locum, ubi Agonia influit in Padum. Concedimus etiam in praedicto venerabili monasterio insulas iuxta praedictam piscationem ex utraque parte Padi, quicquid antiquo tempore idem monasterium seu moderno optinuit vel Padus invasit aut in futurum inruperit de propriis ipsius monasterii rebus fine Nebiasco usque in fluvium Agonia, deinde ipse finis descendit in Padum et a termino, qui vocatur Grindolado, percurrit in Melum insitum, deinde ad portum Caput lacti, quantum idem monasterium praeterito tempore obtinuit suo iure et nunc obtinere videtur seu quod Chunipert rex inibi per suum contulit praeceptum. Precipientes ergo iubemus, ut nemo fidelium nostrorum parti praedicti monasterii de his omnibus, quae supra a nobis concessa sunt, quolibet tempore ullam praesumat inferre molestiam aut contrarietatem, sed sub omni integritate, sicut a nobis concessa sunt et hac auctoritate nostra condonata sunt, perenniter ibidem ad utilitatem monasterii sine diminutione permaneant. Si quis autem contra huius nostri praecepti securitatem violentiam eidem monasterio temptaverit inferre, componat auri optimi libras sex, medietatem palatio nostro, reliquam medietatem parti eiusdem monasterii. Et ut haec nostra auctoritas pleniorem obtineat vigorem et a fidelibus nostris diligentius observetur, manu propria subter firmavimus et anuli nostri inpressione adsignari iussimus.
Signum (MF.) domni Hludouuici serenissimi augusti.
Et ego Gauginus sacerdos atque cappellanus iussu ipsius serenissimi augusti scripsi
et (SR.) (SI. D.)
Acta Beneuenti; data XVIII kl. mai., anno Christo propitio imperii serenissimi
augusti domni Hludouuici XXII, indictione IIII; feliciter in domino amen.