Karl der Grosse bestätigt dem Kloster St. Mihiel de Marsoupe die Immunität.
Datierung: 772 05
Ausstellungsort: Dripione
Karolus gratia dei rex Francorum vir illuster. Tunc regalis celsitudo fundamenta sui culminis corroborat, quando petitionibus sacerdotum studet pro eorum quiete vel iuvamine obaudire et ad effectum in dei nomine mancipare. Ideoque venerabilis vir Hermengaudus abba sive episcopus de monasterio Castellione in pago Virdunense in fine Widiniaca, ubi consurgit fluvius Marsupia, quem inluster vir Wolfaudus et coniunx sua Adalsinda in eorum proprietate in honore sancti archangeli Michaelis vel ceterorum domnorum sanctorum, ubi ipse cum norma plurima conversare videtur, noscitur construxisse, integra emunitate de omnes res vel facultates, quicquid presente tempore in quascumque pagis atque terraturiis in regna deo propitio nostra tam ex alode quam et de comparato vel de qualibet attracto seu ex munere regum presenti tempore videtur habere aut quod inantea adtrahere vel emeliorare potuerit et quod a deo timentibus hominibus ibidem additum vel conlatum fuerit, pro mercede nostra visi fuimus concessisse, sicut bonae memoriae domnus et genitor noster Pipinus quondam rex fecit, ut nullus iudex publicus nec ad causas audiendum nec freta exigenda nec mansiones aut paratas faciendas nec ullas redibitiones requirendas nec exactandas nec ad homines suos tam ad ingenuos quam ad servientes, qui super terram ipsius monasterie commanere videntur, [distringendum] nec fideiussores tollendum inibi iudiciaria potestas penitus ingredere non presumat, nisi iam dictus Hermengaudus episcopus aut pars ipsius monasteriae omnes res vel facultates suas sub emunitatis nomine cum omnes fretos concessos debeat possidere et dominare. Ideo per presentem preceptionem decernimus ordinandum, quod in perpetuum volumus esse mansurum, ut neque vos neque iuniores successoresque vestri nec quislibet ex iudiciaria potestate nec de parte pontificum nec ad quemlibet hominum in res vel facultates ipsius abbatae sive episcopi vel monasteriae suae, quicquid presenti tempore tam ex alode quam et de comparato vel de qualibet adtracto seu ex munere regum habere videtur aut quicquid adhuc inantea attrahere vel emeliorare potuerit et quod a deum timentibus bonis hominibus additum vel conlatum fuerit, inibi iudiciaria potestas ingredere penitus non permittatur, nisi, ut diximus, ex nostra indulgentia iam dictus Hermangaudus abba sive episcopus aut pars monasteriae suae vel omnis congregatio ibidem consistentium aut successores sui sub integra emunitate cum omnes fretus concessus debeant possidere et dominare, ut ibidem ad ipso sancto loco nostris et futuris temporibus deo adiuvante in luminaribus proficiat in augmentum. Unde et ipsa congregatio pro stabilitate regni nostri vel pro salutis patrie domini misericordiam attentius iugiter debeant exorare et nullas requisitiones nec impedimentum a iudicibus publicis aliquo tempore nec a nobis nec ad succedentium regum nec de parte fisci nostri nec de qualibet exinde habere non pertimescat. Et ut hec preceptio firmior habeatur vel per tempora melius conservetur, manus nostrae propriae subscripsimus et annulo nostro sigillare decrevimus.
Signum Caroli gloriosissimi regis.
Data in mense maio anno quarto regni nostri; actum Dripione palatio publico