Fulcherius de Mota, filius Adelaudi, donavit sancto Martino, pro sua et animabus parentum suorum seu amore supradicti Gaulterii nepotis sui, quia eum ad monachatum suscepimus, unam borderiam terrae in pago Andegavensi prope Liriacum juxta terram Benedicti Pictavensis, quam dicunt Bordariam Richardi Bloii, solidam et quietam cum totis consuetudinibus, et unam piscatoriam fossam in Valleia prope aecclesiam, in qua exclusa et descensus fieri potest, quam dicunt Fossam Rainerii Juvenis. Quesivit autem pro hoc beneficium nostrae societatis et accepit a duobus fratribus nostris, Gausberto videlicet et Amelino, qui ex eo illum, vice domni abbatis Bartholomei, interim revestiverunt donec iterum ab eo et per illum in capitulo loci hujus vel aliorum locorum sancti Martini revestiretur. Propter cujus beneficii acceptionem letus effectus, libens favit quicquid, in aecclesia Liriacensi monachus deveniens, jam dictus nepos ejus donabat Gaulterius; is etenim presbiteralis foeuus quem idem dabat Gaulterieus a stirpe potius descendebat illius. Utrarumque itaque rerum supradictarum donationem sancto Martino cum quodam fuste faciens, eundem fustem, ob assignandam per secula doni hujus veritatis notionem, super sancti Baptistae Johannis apud Castrum Celsum posuit altare, faventibus senioribus suis Tetbaldo de Castro Celso et Archembaldo ac Budico filio ejus; et his videntibus et audientibus qui assistebant testes: Landricus homo ejus, Gestinus de Landa in Montibus, Gislebertus de Fanoleres, Johannes Parvus, Paganus filius Arscuti Forsenati, Bernardus de Sancto Carilepho, Gausberbus Amiod armiger ejus, Garinus famulus de Castro Celso; de monachis: Teodoricus monachus, Letardus monachus, Amelinus monachus, Letardus monachus.