Logo: Universität Hamburg
Logo: Formulae, Litterae, Chartae
Logo: Akademie der Wissenschaften in Hamburg

La Pancarte Noire de Saint-Martin de Tours, brûlée en 1793, restituée d’après les textes imprimés et manuscrits, Nr. 67
(EDITION: MGH DD Ka III., S. 262-263, Nr. 161.)

REGEST MABILLE: Charles-le-Gros confirme un échange de serfs fait entre les chanoines et le lévite Aldegaire. Le comte Eudes, abbé de Saint-Martin, déclare que les chanoines avaient jadis échangé, du consentement de l’abbé Hugues, un serf nommé Leutard, afin de l’affranchir, contre trois serfs appartenant au dit Aldegaire, nommés Chrestien, Ingelbert et Otberge. Il prie le roi de confirmer cet échange et cet affranchissement. Ce prince reconnaît avoir l’échange pour agréable, et confirme l’affranchissement de Leutard, affranchissement fait selon la coutume royale, par l’expulsion du denier. Il veut qu’à l’avenir il jouisse de tous les droits de l’homme libre, comme s’il était né de parents ingenus.
REGEST EDITION: Karl bestätigt die von dem Levit Aldegar und den Kanonikern von St. Martin in Tours vollzogene Freilassung des gegen drei Hörige eingetauschten Leutard.

Datierung: MABILLE: 887 06 17; EDITION: 887 06 17
EDITION: Kehr, Paul Fridolin (Hg.): Die Urkunden Karls III., 2. Aufl., München 1937 (Monumenta Germaniae Historica Diplomata regum Germaniae ex stirpe Karolinorum 2), S. 262-263, Nr. 161.

In nomine sanctae ac individuae trinitatis. Karolus eiusdem dei omnipotentis misericordia imperator augustus. Si petitionibus fidelium nostrorum aurem imperialis dignitatis nostrae accommodamus et eorum utilitatibus opem clementiae praebemus, id nobis ad statum imperii nostri et ad devotionem servitutis fidelium nostrorum profuturum minime dubitamus. Quocirca omnium fidelium nostrorum praesentium scilicet ac futurorum noverit sollertia, quoniam quidam fidelis noster Odo comes seu abbas coenobii eximii confessoris Christi beati Martini adiit culmen imperialis nostrae dignitatis pandens, quomodo iam pridem quidam levita Aldegarius nomine una cum canonicis praelibati sancti Martini ex eorum propria familia per consensum quondam venerabilis Hugonis abbatis quendam famulum Leutardum nomine commutaverat et in recompensatione eiusdem mancipii ex suis propriis tria, id est Christiano, Ingelberto, Otberga, partibus sancti Martini suorumque canonicorum perpetualiter habenda pro servitute eiusdem dederat. Super qua re clementiam nostrae dignitatis petiit, ut imperiali more praeceptum nostrae dignitatis fieri iuberemus, per quod decernere dignaremur, ut ab hodierna die et deinceps iam praenominatus Leutardus ab omni vinculo servitutis liber habeatur. Cuius petitionem rationabilem perspicientes imperiali dignitate nostra decernimus, ut more praedecessorum imperatorum ac regum nostrorum videlicet a manu ipsius Leutardi denarius excutiatur, quatinus auctoritate imperiali nostra notum omnibus habeatur, ut a praesenti die et in reliquum idem Leutardus semper et ubique omnibus locis liberali valeat uti propria potestate absque alicuius resultatione et quicquid ei libuerit, omnimodis liber velut nobili prosapia genitus esset, liberaliter per nostram auctoritatem peragat. Ut autem hoc praeceptum nostra auctoritate peractum ab omnibus cognoscatur ac certius observetur, anuli nostri impressione signari iussimus.

Amalbertus notarius advicem Liutberti archicancellarii recognovit et subscripsit.

Data XV kal. iulii anno incarnationis domini DCCCLXXXVI, indictione quinta, anno imperii imperatoris Karoli VII; actum in Chiricheim; in dei nomine feliciter amen.