REGEST MABILLE: Charles-le-Chauve confirme toutes les exemptions et immunités concédées par ses prédécesseurs au monastère. Nul juge séculier, de quelque degré et de quelque dignité qu’il soit revêtu, ne pourra exercer sur les terres et les dépendances de Saint-Martin. Nul ne pourra exiger des hommes habitant les dites terres, dans quelque province quelles soient situées, ni tribut, ni amende, ni droit de gîte, de parée ou de tonlieu. Nul ne pourra demander d’être logé dans le bourg de Saint-Martin, ni obliger les hommes du dit bourg, serfs ou libres, à servir de caution, etc. Le roi abandonne, en faveur du luminaire de l’église tout ce que le fisc pouvait prétendre sur les dites possessions et dépendances et confirme l’exemption du droit de justice accordé au bourg de Saint-Martin.
REGEST EDITION: Dieses Regest ist nicht öffentlich zugänglich.
Datierung: MABILLE: 862 04 26; EDITION: 862 04 26
EDITION: Tessier, Georges (Hg.): Recueil des actes de Charles II le Chauve, Roi de France. Tome 2, Paris 1952 (Chartes et diplômes relatifs a l’histoire de France 8), S. 41-45, Nr. 240.
In nomine sanctae et individuae Trinitatis. Karolus gratia Dei rex. Si commoditatatibus et honestatibus necessitatibusque locorum divino cultui mancipatorum servorumque Dei in eisdem degentium sagaciter providemus, regiae praecellentiae opera frequentamus ac per hoc facilius nos aeternae beatudinis gloriam adepturos procul dubio confidimus et auxilium supernae pietatis propterea nobis ad praesentem vitam felicius transigendam adfuturum nullatenus ambigimus. Itaque notum sit omnibus sanctae Dei Ecclesiae fidelibus et nostris, praesentibus atque futuris, quia orandi sive aliorum negotiorum regni nostri ordinandi gratia, ad monasterium peculiaris patroni nostri beati Martini venientes, ubi ejusdem reverendosum corpus veneranter humatum excolitur, cui etiam abbatis officio praesidere divina largitate et nostra commissione venerabilis vir Hucbertus abba cognoscitur, et [cum] inter reliqua de ejusdem sacratissimi loci clericorumque in eo Christo famulantium necessitatibus ac utilitatibus diligentius sciscitaremur atque requireremus, quia regum cultibus idem locus coeteris honorabilior et excellentior erat, ut nos quoque participes retributionis eorum esse mereamur, placuit praecellentiae nostrae, pro relevandis loci et clericorum detrimentis et propellendis omnium adversantium impedimentis, a progenitoribus nostris et a nobis etiam factam immunitatis praeceptionem innovare eidemque loco ad perpetuum tutamentum de rebus omnibus per omne regnum nostrum sitis ipsi pertinentibus, de more eorundem regum et progenitorum nostrorum, fieri jubere, scilicet ut pro nobis eundem praeclarissimum sanctorum angelorum concivem inter omnes hujus saeculi adversitates semper possimus habere continuum interventorem. Praecipientes ergo jubemus atque praecipimus ut nullus judex publicus aut quilibet superioris aut inferioris ordinis rei publicae procurator ad causas judiciario more audiendas in monasteria sive ecclesias aut villas seu reliquas facultates quas instanti tempore in quibuslibet provinciis aut territoriis regni nostri juste et legaliter tenet vel deinceps in jure ipsius monasterii superna dispensatio voluerit addi, conetur ingredi, nec freda aut tributa aut mansiones aut paratas aut teloneum aut mansionaticum de mansionibus in burgo sitis, sicut in praecepto domni et genitoris nostri continetur, extorquere, aut fidejussores tollere, aut homines tam ingenuos quam servos super terram crebro dicti monasterii commanentes distringere, necullas publicas functiones aut redibitiones requirere, quibus idem monasterium sibique adtinentes aliquod injuste patiantur expendium, nostris futurisque temporibus quisquam tam temerarius existat qui id faciendi inlicitam sibi potestatem usurpare attemptet. Quicquid vero de praefatis ejusdem monasterii rebus in jus fisci nostri cedendum fuit et a decessoribus nostris comperimus collatum et largitionis nostrae munere plene volumus esse per immensum eidem venerando loco concessum, ut id, remoto fisci dominatu, ad luminaria basilice beati Martini augmentanda et ad sustentationem pauperum seu clericorum in eodem loco Domino deservientium sit supplementum. Praeterea ad excludendum penitus omnis telonei repetitionem, pro amplioris remunerationis praemio, placuit subjungere ut, quandocunque noster aut quorumlibet divina dispensatione successorum nostrorum, orationis causa aut cujuslibet alterius negotii gratia, ad eundem saepe dictum sanctum locum adventus fuerit. nullum omnino teloneum a ministerialibus palatii vel a quolibet alio ullatenus requiratur aut exigatur de vino aut de quibuslibet rebus clericorum venditis pro eorum utilitatibus aut necessitatibus intra claustra plerumque dicti monasterii neque de hominibus juris beati Martini in burgo ejusdem exterius commanentibus sive degentibus. Si quis autem in tantam prorompere ausus fuerit audaciam ut hujus praecepti nostri violator existat, quemadmodum in praeceptione domni et genitoris nostri continetur, non solum in offensam nostram lapsurum, verum etiam sexcentorum solidorum auri ad purum excocti se noverit poena mulctandum, ex qua duas partes rectores memorati monasterii, tertiam vero jus fisci recipiat. Dignum namque justumque est ut tot piorum regum decessorum nostrorum nostrique praecepti violator hujuscemodi sustineat poenam, ut et se tantae temeritatis merito argui cognoscat et coeteris ne id agere quolibet ausu pertemptent timorem incutiat, ut nullus scilicet beneficia regalia locis Deo dicatis veneranter exhibita temerare conetur. Volumus itaque atque censemus ut, remota totius judiciariae potestatis inquietudine, quieto ordine memoratus abba suique successores [res] praefati monasterii cum omnibus sibi subjectis vel ad se aspicientibus seu pertinentibus hominibus sub immunitatis atque protectionis nostrae defensione consistant nostroque fideliter parentes imperio pro incolumitate nostra conjugisque et prolis seu etiam imperii a Deo nobis conlati ejusque gratissima miseratione perpetuo conservandi una cum clero sibi commisso Dei immensam clementiam jugiter exorent. Et ut haec auctoritas inviolabilem obtineat effectum et a fidelibus sanctae Dei Ecclesiae et nostris verius credatur ac diligentius conservetur, manu propria subter firmavimus et anuli nostri impressione signare jussimus.
Signum Karoli gloriosissimi regis.
Elifredus diaconus ad vicem Hludovici recognovit et subscripsit.
Data VI kal. maii, indictione X, anno XXII regnante Karolo gloriosissimo rege. Actum Turonis urbe metropoli. In Dei nomine feliciter. Amen.