Logo: Universität Hamburg
Logo: Formulae, Litterae, Chartae
Logo: Akademie der Wissenschaften in Hamburg

Cartulaire de Marmoutier pour le Vendômois, Nr. 172

Dadon, gendre d’Eudes Landanus, revendique aux moines une terre qu’ils avaient achetée d’Hubert, avec l’autorisation de Hilgod Ducoin. Dadon prétendait que Hilgod, oncle de sa femme, lui avait donné cette terre lors de son mariage. L’affaire est portée à Châteaurenault devant l’assemblée des Barons, où Hilgod prouve qu’il n’a jamais donné ni vendu cette terre, sinon à Saint-Martin. Dans la suite, Dadon, reconnaissant qu’il a mal agi, se désiste, lui, sa femme et son fils, de toute revendication, et reçoit quinze sols des moines.
Datierung: Um 1070

DE PLACITO CUM DADONE DE TERRA HILGODI CUNEARII, ET DE GUERPITIONE SUPER EADEM TERRA, QUAM FEClT IDEM DADO IN CAPITULO NOSTRO

Notum sit omnibus tam futuris quam presentibus Dadonem quendam, generum Odonis cognomento Laudani, calumniatum fuisse nobis quandam terram quam vendidit nobis Hubertus filius Avesgaldi, et quam postea auctorizavit nobis Hilgodus qui cognominatur Cunearius, acceptis a nobis XVcim libris denariorum. Dicebat enim Dado quod quando Odo Landanus desponsavit ei filiam suam, Hilgodus Cunearius,frater iam dicti Odonis Landani, avunculus scilicet uxoris sue, quasi pro amore neptis sue quam in coniugio acceperat, dedit ei terram illam. Pro qua calumnia perrexit domnus Segevertus monachus noster ad Hilgodum Cunearium, monuitque cum ut acquietaret nobis terram illam pro qua habuerat a nobis XV libras. Ipse respondit paratum se esse acquietare illam ubicumque ad iudicium duceretur.Convenerunt itaque ipse et domnus Severtus monachus noster et predictus calumniator Dado scilicet apud Castrum Rainaldi ante multos barones, et ibi paratus fuit Hilgodus probare omni lege legali, nec Dadoni, nec alii cuiquam se dedisse vel vendidisse terram illam nisi Sancto Martino et monachis eius, insuper etiam iniustam esse omnino calumniam Dadonis. Cumque diu ommutesceret Dado, et ad hoc respondere nil posset, iudicatum est ab his qui aderant quod si in presentia Hilgodi verbis ejus non contradiceret falsa erat eius calumnia, et amplius ei de predicta terra non deberemus. Hoc iudicavit Fulcodius de Banasta, Ernaldus de Salmuro et alii qui et testes huius rei subscribuntur: Ascelinus ChotardusAlcherius de RupibusBernardus BloiusSalomon filius IvonisHugo filius GuarneriiJoslenus BobinusHubertus prepositus GuicheriiOtbertus filius Ascelini. Posten videns Dado quod, iusto iudicio, probata est eius calumnia iniusta, et recogitans quod male egerat erga Sanctum Martinum et monachos eius, venit in capitulum nostrum apud Maius Monasterium, et Hildeburgis uxor eius de cuius parto reclamaverat terram predictam et Rainaldus filius eorum, et guerpiverunt omnem illam calumniam, et clamaverunt nobis terram illam solutam et quietam. Et ut melius hoc facerent, dati sunt eis pro hoc a nobis XV solidi. Testes: Burchardus calvus de CalmonteOdo cellarariusGiraldus coquusBernardus coquusLealdus hospitalariusGarnaldus de ChilziacoGausbertus coquusLambertus homo David mercatorisAlgerius secretariusAlgisus de coquina.