De teloneo quod perdonaverunt Mauricius de Anceniso et Herveus de Oldon, circa ann. MCXX
Notum sit praesentibus et futuris, maxime successoribus nostris Majoris Monasterii monachis, quod Mauricius de Anceniso, pro anima sua et parentum suorum, perdonavit in perpetuum Deo et beato Martino et nobis teloneum de omnibus rebus nostris dominicis per castrum suum Ancenisii, tarn per aquam quam per terram, praetereuntibus. Hoc autem factum est in capitulo nostro, ubi etiam, eadem hora, perdonavit nobis in perpetuum Herveus de Oldon teloneum de omnibus rebus ubicumque transibunt sub potestate ejus, pro anima sua et parentum suorum; et receperunt ambo beneficium monasterii nostri. Huic rei interfuit Gestinus de Mesengeriis, qui cum eis venerat et in nostrum beneficium receptus est. Interfuerunt et de nostris: Sancelinus cellarius, Martinus Beliart, Natalis Sanguinator, Pinellus de Laval, Robertus Tuat Gal, Herveus Nauta, Gaulterius filius Danielis, Arnulfus cellarius, Algerius Cainardus, Benedictus major Bezeraci, Herveus de Vindocino, Guirardus Alcherii, Hubertus Minat Bovem, Hildratus Hillinus. Porro in eadem septimana venit Ermengardis comitissa et Conanus filius ejus in capitulum nostrum, cum multis baronum suorum; inter quos affuit et Mauricius supradictus, et habuit secum Guihenocum, filium suum, fecitque eum concedere donum de teloneo quod fecerat nobis. Huic concessioni interfuerunt: ipsa comitissa et Conanus filius ejus, Garsirus de Radesio, Franscalo, Agnes uxor Andreae de Vilriaco et Helias filius ejus, Gualdinus de Clizon, Willelmus siniscalcus et Silvester filius ejus, Guido filius Perinesii, Harscodius de Sancto Petro, Hubertus cellarius.