Übertragung des Eigentums durch eine Person an ihren Sohn gegen Versorgung bis ans Lebensende, vorbehaltlich eines Drittels für andere Erben.
[fol.182r]
INCIPIT CESSIO
Lex Romana etdocet, consuetudo
pacem consentit, et regalis potestis
non p[ro]ibit, ut unusquis de rem suam,
quem in presente diae possedit, faciat
quod uoluerit. Icirco ego quidem
in D[e]i nomen illi, qui conmaneo illa
uilla, quia p[er]tractaui circa animus
meus, ut omnis res meas, quem in pre-
sente seculo habire uideor, ad filio meo
duas partes p[er] hanc epistola cessione
ad die presente trado ad posse-
dendo: tam casas, domib[us], edificiis,
mancipiis, campis, uiniis, siluis,
pratis, pascuis, aquis aquaru[m]
uae decursibus, iunctis
et subiunctis, moue-
lib[us] et inmouelib[us].
[fol.182v]
Omni rem meam p[ro] adsidua serui-
cia sua uel beneuolencia ei, sicut
dixi, partis duas diligo adquae
transfundo ad diae presente.
Tercia uere parte ad heredis
p[ro]pinquis reseruas. A tamen
condicione, ut, dum aduixero, mihi
in omnibus, tam de uicto quam et de
uestito, soniare mihi debiat et ipsa
terra p[ro]soluere faciat. Et quicquid
de ipsis duas partes facere uoluerit,
abendi, tenendi, donandi, uindendi
seu conmutandi, absquae preiudicio
s[an]c[t]i illius, cuius t[er]re esse uidetur,
liberam in omnibus abeas potesta-
tem faciendi. Si quis uero,
quod fieri esse non credo,
si fuerit ullum
quam tempore
aut ego ipsi
[fol.183r]
aut ullus de heredibus meis
uel qualibet homo aut extranea
p[er]sona, qui contra hanc epistola
cessione ista uenire aut agere
fortasse presumpserit,
inprimetas D[e]i incurat iudicium
et s[an]c[t]orum loca efficiatur extraneus
et insup[er] inter tibi et agente s[an]c[t]i illius
tantus conponat et quod repetat,
nullo congenio euindecare non ualeat
et haec cartola omni tempore firma
p[er]maneat.