Wibald, abbé de Stavelot, se plaint à Henri II, évêque de Liège, qu’il veuille jeter l’interdit sur l’église de Wellin, parce qu’on avait enterré dans le cimetière de cette paroisse des hommes du monastère, qui avaient été tués en repoussant une attaque dirigée contre le village de Daverdisse par Thierry de Sensenruth, officier de Bouillon.
Datierung: [1148, avant le 15 août]
Reverendo patri suo et domino Heinrico venerabili sanctae Leodiensis ecclesiae episcopo frater Wibaldus Dei gratia Stabulensis ecclesiae servus exiguas orationes et devotum servitium.
Theodericus de Salenrivo ministerialis vester de Bullione venit in terram Stabulensis ecclesiae ad villam nomine Dauirdeces atque ibi predatus est non pauca animalia. Orto clamore in terra, secuti sunt homines nostri tam de Wellin quam de aliis locis, ut ea que nobis fuerant ablata reciperent; et longius predatores persecuti sunt. Illi congregata de castello vestro et de terra majore multitudine, invaserunt nostros et, captis septem viris, duodecim ex hominibus ecclesiae nostrae occiderunt et multos crudelissime vulneraverunt. Audivimus vero quod ecclesiam nostram in Wellin velitis interdicere et divinum ibidem officium prohibere, pro eo quod interfecti illi in cimiterio ejusdem ecclesiae sepulti sunt. Quod nos credere nequaquam potuimus. Novit enim discretio vestra, quod etiam jure gentium licet VI vim repellere, et quod super terram homines sunt excommunicandi, dicete Scriptura : Quodcumque ligaveris super terram, erit ligatum et in caelo. Sicut itaque juxta auctoritatem Leonis et Gelasii, quibus vivis non communicavimus nec mortuis communicare possumus, sic e converso quos ecclesia vivos non devitavit, mortuos abicere non debet. Dignetur itaque vestra clementia providere, ne ad grave malum atque damnum, quod per injuriam accepimus, aliquod gravamen per inimicorum nostrorum delationem sustineamus. De Theoderico vero de Turri tam frequentem, tam importunam et tam longam querimoniam sine fructu fecimus, etiam ecclesiam nostram pudet, nos vero tedet.