Acte rapportant comment le monastère de Stavelot, sous l’abbé Poppon, acquit Corswarem et Winningen en échange d'Asselborn et échangea ensuite Winningen contre Losange.
Datierung: [Vers 1089]
Discretio concambii de Astelbrunna et Coruuoronno et Wendenges. Quondam habuerat sanctus Maximinus villam nomine Hanuillam, quam concupiscens imperator Cunradus ad opus unius cunicularii sui nomine Luidulfi a domno abbate Poppone extorsit, ea conditione ut si aliquit bonum propter jus imperii sui in proprio suo eveniret, absque ulla contradictione sancto Maximino redderet. Quod et contigit non post multum tempus. Nam quidam comes nomine Gislebertus in partibus Hasbannie, quodam milite nomine Wikero interfecto, nullo modo potuit pacari imperatori quousque quoddam prediuin Coruuoronno nomine sibi traderet pro acquirendo ejus amore; quod statim, domno abbate Poppone placitante, redditum est sancto Maximino pro restauratione. Tunc fratres et ministri monasterii sancti Maximini illud bonum parvipendentes, eo quod nimium ab eis longe distaret, petierunt ut vicino loco aliquod concambium acciperent. Quod et factum est. Nam abbas Poppo et advocatus sancti Maximi Henricus dux Bauarie, instigante familia ejusdem sancti Maximini, consilium inierunt ut quamdam curtim nomine Astelebruna ex abbatia sancti Remacli pro predicto bono commutarent, sed numerato censu de Astelebruna prope dupliciter preponderabat. Ad hec predictus advocatus quemdam loculum nomine Wendenges de bono sancti Maximini in augmentum, faventibus abbate Johanne et fratribus sancti Maximini, concessit. Et factum est ut hec duo loca, id est Coruuoroimo et Wendenges, pro sola Asteleburna abbati et advocato Fritherico Stabulensi tradita essent. Post hec in Pascha Domini apud Engelheim coram imperatore Cuonrado recitata est hec commutatio. Insuper imperiali coram totius regni optimatibus confirmata est cyrographo et ab utraque familia, scilicet sancti Maximini et sancti Remacli, et ab utrisque abbatibus et advocatis juste et equo acclamatur esse facta concambio. Preterea domnus abbas Poppo zelo bono et spirituali fervens desiderio ut locum suum Stabulaus scilicet aliquo posset fructifiare incremento, prediolum quoddam Lukesenges nomine quod pertinebat ad episcopum Bavenbergensem nobis satis vicinum et utile invenit et illis quorum erat propter difficultatem itineris inutile intellexit. Quid plura? Nuncios suos ad episcopum nomine Sugerum et ad prepositum suum nomine Livpoldum misit, ut sibi jam prefatum prediolum, id est Lukesenges quod ab eo multum distabat daret monuit, et e contra predium nostrum Wendenges quod de bono sancti Maximini jam tenebamus pro supplemento de Asteleburna sibi in commutatione acciperet, eo quod super Mosellam situm erat et vinum quod ibi acciperet levius per alveum transjectum ad civitatem suam conducere posset. Quod audiens episcopus libenter peticioni domni abbatis annuit et absque ulla dilatione commutationem fieri jussit. Sed prepositus jam memoratus callidus et mullum carus in omni negotio, cum se parum accepisse quereretur pro suo predio, addidit eis domnus abbas nonam de Buobardo et II mansus apud Adernacum, quod ita usque in hodiernum diem permanet inconvulsum. Defuncto igitur domno Poppone abbate, domnus Theodericus prepositus monasterii sancti Maximini et monachus sancti Remacli in utrisque abbatiis successit. Qui partibus favens Trevirensium propter benedictionem quam inde acceperat plus quam Stabulensium sepissime querelam et controversiam referebat invidentium, dicens rectius pertinere Lukesenges ad sanctum Maximinum quam ad sanctum Remaclum, eo quod de bono ipsius sepe nominato Wendenges commutatum esset, quod jamdiu tenebamus pro augmento de Aslelebrunna. Nos autem sanum consilium exequentes et in posterum inquietudinem illorum previdentes, addimus eis predium nostrum VII mansuum Gozilesdorp cum ecclesia et tota familia; quod, ita pace composita permanet in die hodierna.