Le roi Henri II ratifie, après l’avoir refusée, l’élection de Bertrán comme abbé de Stavelot-Malmedy et confirme la règle antérieurement tracée pour le choix du supérieur commun des deux monastères.
Datierung: [1011]
In nomine sancte et individue Trinitatis, divina favente clementia rex Heinricus. Dum regie serenitatis dignitas pietatis consultu abbatum vel monachorum Deo famulantium necessitatibus subvenit, dilatari gloriam sui imperii credat ac presertim superni perpetuitatem regni pro hujuscemodi dignis operibus acquirere sibi non ambigat. Quapropter fidelium nostrorum tam et presentium quam et futurorum industriam animadvertere volumus, quia Stabulensis et Malmundariensis cenobii abbate Rauengero humanis rebus exempto, fratres utriusque loci successoris iniere electionem, sed nostri culminis aures mala ipsorum opinio turbaverat, annuere omnimodis denegavimus, sed sub cura alterius cujusdam abbatis eadem loca pro tempore commisimus, donec super hujus rei certam indaginem con silium haberemus. Denique indigne illos pati offensam nostre majestatis comperientes, cum consilio procerum et consensu presutum presentem abbatem Bertrannum, quem electione regulari antea elegerant, constituimus hac utrique loco regendo digne profecimus. Quatinus ergo tante perturbationis procella in perpetuum sedaretur, at ut predictus venerabilis abba celsitudinem mansuetudinis nostre postulans a nobis ut electionem regularem quam predecessorum nostrorum regum et imperatorum, cognatorum scilicet nostrorum traditione et privilegiis apostolice sedis actenus habuerant, eis concederemus. Quod et fecimus. Et quia monachis alterius cenobii, id est Malmundarii, solet discordia oriri, mansuetudinis nostre edicto sancimus, ut defuncto per successionem abbate, ex utrisque in unum confluentibus monachis, habeant unanimi concordia, sine exceptione persone, sine obcecatione pecunie, secundum sancti Benedicti regulam abbatem eligendi liberrimam obtionem; ea tamen preponderante ratione ut, quia beatus Remaclus utriusque loci constructor et Tungrensium antea episcopus et pastor, maluit in altero eorum, id est Stabulaus, locum sepulture sibi eligere, ipsi primam electionis optineant vicem, si apud eos quidem melior meritis et instructior litteris inveniatur : si autem non illic sed Malmundarii melior repperiatur, utrique loco prefitiendus potius quam [ab] externis assumptus intromittatur. Itaque ut hec nostre concessionis auctoritas pleniorem in Dei nomine obtineat vigorem, hoc preceptum inde conscriptum manu propria subter firmavimus anulique nostri impressione insigniri jussimus.