L'abbé Wibald réprimande les religieux de Corbie de leur insistance à le rappeler auprès d’eux, alors que des causes importantes le retiennent à Stavelot.
Datierung: [1148, avant le 14 août]
Frater Wibaldus Dei gratia Corbeiensis abbas dilectis in Christo fratribus E. priori, Adelberto preposito, Waltero camerario salutem et benedictionem.
_ _ _ Videbamus itaque non lupum unum venientem, nisi forte totam demonum phalangem unum lupum inteliigamus, sel multorum luporum innumerabiles exercitus, qui ad devorandam Stabulensem aecclesiam et magnam partem Lotharingiae efferata rabie inhiaverant. Set misit Deus Spiritum sanctum de caelo et conclusit ora leonum, atque imperante Jesu, qui propter peccata nostra dormierat, ventis et mari facta est tranquillitas, suspecta quidem et plena dolis et insidiis et qualem nostra aetas dare consuevit, verumtamem aliqua. _ _ _ Veniemus certe tempore et die prefixo in litteris nostris, quas per Ludowicum puerum nostrum vobis direximus licet Stabulensis aecclesia propter certas et inpendentes ac periculosas rationes nostram egre ferat absentiam. Si Stabulensis aecclesia nos non educasset, si nos de gregibus ovium non sustulisset, si nos de post fetantes non accepisset, ut pasceremus Jacob et Israel hereditatem Dei, si nos egenos de pulvere non suscitasset et de stercore erexisset pauperes, ut sedeamus cum principibus, dignum tamen fraterna caritate fuit, ut, si in Corbeiensi aecclesia medicus foret, in cujus domo vestimentum esset, non negaretis sorori vestrae Stabulensi ecclesiae aliquam vestrae consolationis participationem. _ _ _