Logo: Universität Hamburg
Logo: Formulae, Litterae, Chartae
Logo: Akademie der Wissenschaften in Hamburg

Recueil des chartes de l’abbaye de Stavelot-Malmedy, 25

L’empereur Louis le Pieux confirme les monastères de Stavelot et de Malmedy dans la possession de la forêt que leur avaient concédée les rois Sigebert et Chilpéric.
Datierung: 814 10 01
Ausstellungsort: Cheppy

In nomine Domini Dei et salvatoris nostri Jhesu Christi, Hludouuicus divina ordinante providentia imperator augustus. Imperialem celsitudinem decet prodecessorum suorum pie facta non solum inviolabiliter conservare, sed etiam censurae suae auctoritate alacriter confirmare. Idcirco notum sit omnium fidelium nostrorum industriae quia Uuirundus abba ex monasterio Stablao et Malmandario necnon et monachi in eisdem coenobiis consistentes detulerunt nobis preceptum Childerici regis, in quo continebatur qualiter vir sanctus, Remaglus scilicet nomine qui nunc eodem in monasterio requiescit, detulisset ei preceptiones Sigiberti regis, in quo erat insertum qualiter easdem cellulas novo opere construxisset et de sua foreste duodecim leugas undique mensuratas sive quae intra erant pro divino amore concessisset. Sed predictus pater, magis diligens quiete Domino servire quam tumultuosa saeculi fluctuatione perpeti, deprecatus est eundem Childericum regem ut sex leugas eis subtraheret propter quietudinem monachorum ibidem consistentium et sex eis per suum preceptum confirmaret, atque undique designari juberet, sicut et idem rex libenter facere procuravit, id est: de monasterio Malmandario usque Siccum Campum, et de Sicco Campo per viam Mansuariscam usque ubi Uuarchinna decurrit, et de ipsa Uuarchinna usque Steinbach consurgit; et per Steinbach usque ad Aniblauam; deinde sursum per Amblauam, per illam forestem de Uulfberg ubi Saurbach surgit, deinde ubi rivolus Didilones consurgit; inde per ipsum rivolum usque in Refhtam, et de Refhta per illam forestem quae separat Chelmino roboreto et Audast villare, per ipsam mediam forestem usque ad locum qui dicitur Jocunda Fania; et deinde per Alsenam quae propinqua est eidem monasterio; et inde per ipsam Alsenam usque ubi in Glanum rivolum ingreditur; et deinde ultra Glanum usque ad Albam fontem, et de Alba fonte usque ad Amblauam juxta locum quem is dicunt Sicgyno auiao, ubi Gerelaicus vennam habuit; et inde per ipsam Amblauam ubi Dulnosus in ipsa ingreditur; inde per Dulnosum usque in Fanias; et inde per mediam forestem de ipsis Faniis usque viam quae dicitur Mansuariscam; inde per ipsam viam usque ad eundem Siccum Campum. Haec omnia per loca denominata atque determinata a predicto rege necnon et a successoribus ejus ad predictas cellulas eorum relegendo preceptiones, concessum atque confirmatum invenimus; sed pro firmitatis studio petiit praedictus abba et ejus congregatio, ut nos denuo per nostrum preceptum praedictam forestem per loca superius denominata atque descripta eisdem nostra auctoritate concederemus atque confirmaremus monasteriis. Quorum petitionibus libenter annuimus et, ut deprecati sunt, per hoc nostrum preceptum confirmavimus. Precipientes ergo jubemus, ut nullus fidelium nostrorum de predicta foreste, sicut superius descriptum esse dinoscitur, nullam inquietudinem aut infestationem aut contrarietatem partibus praedictis monasteriis suisque rectoribus facere ullo umquam tempore presumat, sed liceat monachis in eisdem cellulis Deo famulantibus ad proprias supplendas necessitates, ipsam cum omni integritate perpetuis temporibus habere absque alicujus infestatione aut resultatione vel diminoratione. Deprecati sunt etiam nos de decimis et cappellis ab antecessoribus nostris sibi concessis ex quibusdam fiscis nostris, id est: de Duira, Clodonna, Barna, Sintiaco, Andernaico, Bodobrio, Vuasitico et Auuanno, Astanido; de Tumbas vero, Glaniaco, Charango, Tectis et Wiria capellas simul cum decimis, ut pro firmitatis studio et anime nostrae emolumento, donum praedecessorum nostrorum nostra confirmaremus auctoritate. Quapropter sicut petierunt concessimus; et decernimus ac jubemus, ut nemo fidelium nostrorum de decimis et cappellis memoratae congregationi aliquid contendere aut abstrahere vel minuere presumat, nec ullam contrarietatem aut intentionem eis inferre temptet, sed sicut ab antecessoribus et a nobis de memorata foreste et de jam dictis decimis vel capellis constat confirmatum, ita, Domino protegente, per hanc nostram auctoritatem nostris et futuris temporibus maneat inconvulsum. Haec vero auctoritas praeceptionis nostrae ut per diuturna tempora valeat inconvulsa manere, manu propria subscripsimus et anuli nostri impressione signari jussimus.

Signum Hludouuici (L. M.) serenissimi imperatoris.

Data kal. octobr. anno primo Christo propitio imperii domni Hludouuici serenissimi augusti, indictione VIII. Actum Cispiaco palatio, in Dei nomine feliciter. Amen.